درمان ناباروری زنان (قسمت دوم)

روش های کمک باروری (ART)

تکنولوژی کمکی تولید مثلی (ART) یک گروه از روش های مورد استفاده برای کمک به زوج های نابارور است. برای این درمان، تخمک از تخمدان زن برداشته شده و با اسپرم ترکیب و جنین ایجاد می شود. جنین زنده پس از لقاح برای لانه گزینی به رحم مادر منتقل می شوند. انواع مختلفی از تکنولوژی کمکی تولید مثلی برای زوج های مختلف وجود دارد. در مقایسه با دارو درمانی، این روش گران تر است. و در بسیاری از موارد، بیش از یک درمان مورد نیاز است.

استفاده از گامت اهدا کننده

همه زوجین قادر نیستند که با گامت های خود باردار شوند. برخی از افراد برای باردار شدن به این شیوه نیز مشکل دارند. آنها ممکن است برای استفاده از این روش، یکی از موارد زیر را انتخاب کنند:

• اهدای تخمک
• اهدای اسپرم
• اعطا جنین

استفاده از گامت های کمک کننده و جنین می توانید شانس حامله شدن را بهبود بخشد. با این حال، برخی از زوج ها نگرانی های عاطفی در مورد روند این درمان دارند. بسیاری از پزشکان مشاوره را برای والدینی که  قصد استفاده از گامت اهدا کننده را دارند، توصیه می کنند.

انواع ART

لقاح آزمایشگاهی (IVF)

IVF توصیف لقاحی است که در خارج از بدن رخ می دهد. این روش اغلب برای زنانی که لوله های فالوپشان مسدود است و یا مردانی که اسپرم کمی دارند، استفاده می شود. پزشکان قبل از برداشتن تخمک، بدن زن را به القای تخمک گذاری، جهت تولید تخمک های متعدد، وادار می کنند. تخمک های بالغ با اسپرم مرد در آزمایشگاه ترکیب می شوند. چند روز بعد، می توان جنین بارور را در رحم زن کاشت.

علاوه بر این اگر چند لقاح انجام شده باشد، دیگر جنین ها می توانند برای چرخه های بعدی منجمد شوند و بعدا از آن ها استفاده شود. کاشت جنین به روش IVF خطر بارداری چند قلویی را افزایش می دهد. حاملگی چند قلویی دوره بارداری را سخت تر کرده و خطراتی مانند تولد زودرس نوزادان را به همراه دارد.

روش ZIFT

ZIFT نیز به نوعی انتقال جنین به لوله های رحمی است. این یک نوعی IVF استاندارد است. اما به جای انتقال تخم بارور شده به رحم، آنها را به لوله های فالوپ منتقل می کنند. سپس این تخمک بارور، خودش برای لانه گزینی به رحم می رود. این روش معمولا در موقعیت های استفاده می شود که زوج پس یک سال کامل تلاش برای بارداری و تلاش های متعدد برای تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) شکست خورده اند.

روش GIFT

این روش، نوع کمتر شایع ART است. در این روش اسپرم و تخمک گرفته شده به لوله فالوپ ریخته می شود. در این روش باید لوله های فالوپ سالم باشد که بارداری انجام شود.

تزریق اسپرم به داخل (ICSI)

این روش نیز یکی از روش های ART است که برای درمان ناباروری مردان استفاده می شود. این یک شکل از IVF است. ICSI می تواند به باروری زمانی که اسپرم کمی وجود دارد و یا اسپرم کیفیت پایینی دارد، کمک کند. در ICSI یک اسپرم به یک تخمک بالغ تزریق می شود. سپس تخمک بارور شده به رحم یا لوله فالوپ منتقل می شود.

تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI)

در این روش، اسپرم آماده به رحم زن تزریق می شود. دور زدن دهانه رحم در این روش شانس لقاح و لانه گزینی را افزایش می دهد.

این نوع از روش به طور کلی ART در نظر گرفته نمی شود. دلیل این است که به دستکاری تخمک نیاز ندارد. با این حال، برخی از زنان قبل از IUI نیاز به تحریک تخمک گذاری دارند. این کار شانس موفقیت را افزایش می دهد.

IUI یک شکل از تلقیح مصنوعی است. تلقیح مصنوعی نیز می تواند از طریق واژن انجام شود. با این حال، این روش به ندرت برای زنان با مشکلات باروری انجام می شود. IUI از تلقیح واژن شانس حاملگی را افزایش می دهد.