تست های باروری

اگر شما و همسرتان در حال تلاش برای فرزند دار شدن هستید اما موفق نشده اید، این سوال برای شما پیش می آید که آیا شما هم اجتیاج به آزمایش های باروری را دارید یا خیر؟ متخصصان بر این باورند در صورتی باید تست باروری دهید که : اگر شما زیر 35 سال سن دارید و یکسال اقدام به بارداری کردید و یا حدودا 6 سال بیشتر از 35 سال دارید حداکثر 6 ماه است که رابطه جنسی منظم بدون جلوگیری برای باردار شدن داشتید.

آزمایش های باروری باید برای خانم ها و آقایان انجام شوند. وقتی با پزشک ملاقات می کنید، احتمالا سوالاتی در مورد سلامت و سابقه پزشکی و سبک زندگی و عاداات شما می پرسد. پزشک متخصص می خواهد درباره مسائل زیراز زوجین آگاهی یابد :

تاریخچه پزشکی ، از جمله هر شرایط خاص پزشکی یا سابقه جراحی
داروهایی که مصرف میکنید
حساسیت های دارویی که دارید
سابقه سیگار کشیدن ، نوشیدن الکل، خوردن یا نوشیدن خوراکی هایی کافئین دار ، یا سابقه مصرف مواد مخدر
سابقه تماس با مواد شیمیایی، سموم یا تابش انواع اشعه ها در خانه یا محل کار

همچنین متخصص زنان و نازایی می خواهد در مورد فعالیت های جنسی زوجین اطلاعاتی داشته باشد ، مانند:

چه میزان رابطه جنسی دارید
از چه روش های جلوگیری استفاده نموده اید
اگر ناقل بیماریهای جنسی بوده اید
داشتن هر گونه مشکلی در رابطه جنسی

همچنین پزشک متخصص در مورد موارد مرتبط با سیکل های عادت ماهیانه تان سؤال خواهد کرد، سوالاتی از قبیل:

آیا قبلا حامله شده اید ؟
در سال گذشته چند بار عادت ماهیانه شده اید؟
آیا دوره های عادت ماهیانه تان نامنظم است ؟
ممکن است بین دوره ها به طور ناگهانی عادت ماهیانه شده باشید؟
آیا تاکنون پیش آمده است که در وقت دقیق خود عادت نشده باشید؟
آیا در خون قاعدگی خود تغییرات یا لخته های خون دیده شده ؟
از چه روش های جلوگیری از بارداری استفاده می کردید؟
آیا تا به حال سابقه ناباروری داشتید و آیا آن را درمان کرده اید؟

آزمایش های ناباروری برای زنان

تنها یک آزمایش خاص برای ناباروری زنان وجود ندارد، بلکه پزشکان متخصص زنان و نازایی از چندین روش مختلف برای شناسایی هر گونه مشکلات که ممکن است کمک به درمان ناباروری کند استفاده می کنند.

تست پاپ اسمیر: تست پاپ اسمیر برای تشخیص سرطان دهانه رحم و سایر مشکلات مربوط به رحم و یا بیماری های منتقله از راه جنسی انجام می شود. هر کدام از این ها می توانند در امر بارداری دخالت کنند.
سنجش تخمک گذاری: برای بارداری، هر ماه باید تخمک آزاد کنید که ممکن است نیاز به آزمایش هایی برای آگاهی از تخمک گذاری تان داشته باشید.
آزمایش ادرار: برای بررسی سطح هورمون Luteinizing یا LH به آزمایش ادرار نیاز است. این هورمون در مقادیر بالا قبل از تخمک گذاری نشان داده می شود.
بررسی سطح پروژسترون: افزایش پروژسترون نشان می دهد که شما تخمک گذاری می کنید. خودتان می توانید درجه حرارت بدنتان را هر روز صبح بررسی کنید. دمای بدن پایه کمی بعد از تخمک گذاری افزایش می یابد. با چک کردن آن در هر روز صبح، چند ماه بعد الگوی تخمک گذاری را یاد خواهید گرفت.
آزمایش تیروئید یا سایر مشکلات هورمونی: مشکلات تیروئید و هورمونی ممکن است باعث عدم تخمک گذاری یا تخمک گذاری نامنظم شود .
بررسی اندام تولید مثل : قبل از اینکه باردار شوید، رحم، لوله های فالوپ، و تخمدان ها باید به درست کار کنند. پزشک متخصص زنان و نازایی ممکن است روش های مختلفی را برای اطمینان از سلامت این اندام ها آزمایش کند:
هیستروسالپینگوگرافی (HSG): همچنین "توبوگراف" نیز نامیده می شود، این مجموعه ای از اشعه های X به لوله های رحم تابانده می شود. سپس از طریق تزریق مایع رنگی از طریق واژن به داخل رحم، عکس اشعه ایکس گرفته می شود. روش دیگری از محلول و هوا به جای رنگ و سونوگرافی استفاده می شود.

این روش کمک می کند که آیا لوله های فالوپ مسدود است یا در معرض مشکلات رحمی قرار دارید یاخیر. آزمایش معمولا بعد از دوره قاعدگی انجام می شود.

سونوگرافی: پزشک متخصص زنان با استفاده از امواج صوتی می تواند تصاویری از تخمدان ها و رحم را برای بررسی مشکلات ببیند.
هیستروسکوپی: پزشک متخصص زنان یک لوله نازک و انعطاف پذیررا با یک دوربین که در انتهای آن است را از طریق واژن و دهانه رحم به داخل رحم می برد. پزشک می تواند مشکلات رحم را بررسی کند صورت نیاز نمونه هایی از بافت داخل رحم را جمع آوری کند.
لاپاروسکوپی: پزشک متخصص زنان ابزار های بسیار کوچکی را در شکم بیمار قرار می دهد، از جمله یک دوربین. در این فرآیند پزشک می تواند تمام لگن بیمار را بررسی کند و کنترل کند.

سایر تستهای نازایی

پزشک ممکن است سایر آزمایش های ذیل را نیز برای بررسی مشکلات باروری تجویز کند.

بررسی FSH: آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون تحریک کننده فولیکول یا FSH تجویز می شود که این هورمون ممکن است باعث تخریب تخمدانها برای آماده کردن تخمک برای هر ماه شود. FSH بالا می تواند سبب کاهش باروری در زنان شود. سطح FSH در اوایل دوره قاعدگی (اغلب در روز 3 اول ) بررسی می شود.
آزمایش PGD: در این روش بعد از اینکه رابطه جنسی داشته اید، مخاط رحم و واژن را بررسی می کند.
بیوپسی اندومتر: در این روش، نمونه ای از بافت داخلی پوشش رحم بر می دارد .

شاید نیاز به انجام تمامی این تست ها نداشته باشید. پزشک متخصص زنان و نازایی می تواند با شما در مورد وضعیت بهبودی شما صحبت کند. پس از انجام آزمایش، به حدود 85٪ از زوج ها مشکل اینکه چرا باردار نمی شوند را تشخیص می دهند و به بیمار خود می گوید.