از جهات مختلف سه ماهه اول بارداری بدترین آنها است. زنان دچار حالت تهوع و خسته و در سطحی گسترده دچار تغییرات هورمونی هستند، به اضافه این نگرانی که همه چیز، شامل مقاربت جنسی، به شکل بالقوه میتوانند به محموله ارزشمند آنان آسیب برسانند، زیرا چنین به نظر میرسد که انگار به شکل بنیادی همه چیز برای آن 9 ماه طولانی دچار محدودیت است.
نگرانی در مورد مقاربت جنسی برای زن باردار 100 درصد نرمال است اما باید ممنون جنین بود که ایمنتر از آن است که شما فکرش را میکنید (بلی، حتی زمانی که زن با شریک زندگی خود مشغول است).
آیا مقاربت جنسی در 12 هفته اول بارداری باعث سقط جنین میشود؟
اگر این موضوع بزرگترین ترس شماست، باید گفت که در این مورد تنها نیستید. پس بگذارید سرراست به سراغ خبرهای خوب برویم: در یک بارداری متعارف مقاربت جنسی در سراسر 9 ماه بارداری شامل سه ماهه اول آن ایمن است.
مگر در صورتی که پزشک به شما گفته باشد که از مقاربت جنسی اجتناب کنید، هیچ دلیلی برای خودداری از اقدام به آن وجود ندارد، صرفنظر از اینکه چقدر کنار هم هستید. عضلات پیرامون رحم و همچنین مایع آمنیوتیک داخل آن به محافظت از بچه در طول مقاربت جنسی کمک میکنند و مخاط موجود در سرویکس (دهانه رحم) زنان باعث پیشگیری از ورود اجرام به داخل آن میشوند. (و آلت تناسلی مرد نمیتواند در طول مقاربت جنسی به رحم زن برسد یا به آن آسیب برساند.)
خطر از دست دادن بارداری کلاً در طول سه ماهه اول بارداری در مقایسه با دورههای بعدی بارداری بیشتر است. 10 تا 15 درصد بارداریها به سقط جنین ناخواسته ختم میشوند، و اغلب این موارد سقط در طول 13 هفته اول بارداری رخ میدهند، اما مهم است که به خاطر بسپاریم علت، رابطه جنسی نیست.
بر مبنای نظر کلینیک کلیولند، سقط جنین ناخواسته در عین حال ممکن است بر اثر طیفی از ریسک فاکتورها شامل موارد زیر ایجاد شود:
• عفونتها یا بیماریهای مادر باردار
• مشکلات هورمونی
• ناهنجاریهای رحم
• مصرف برخی داروها مثل اکیوتان
• برخی گزینههای سبک زندگی مثل مصرف دخانیات و مواد مخدر
• اختلالات تولید مثل که باعث اختلال در باروری میشوند، مثل اندومتریوز و سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS)
زنان ممکن است در روزهای اوایل بارداری علاقه چندانی به مقاربت جنسی نداشته باشند و هیچکس نمیتواند آنان را در این مورد ملامت کند، اما نیازی نیست که زنان برای محدود کردن خطر سقط جنین از مقاربت جنسی اجتناب نمایند.
آیا خونریزی پس از مقاربت جنسی در 12 هفته اول بارداری نشانه بدی است؟
دلایل بسیاری برای بروز لکهبینی یا خونریزی خفیف در سه ماهه اول بارداری وجود دارد و اغلب آنها هیچ ارتباطی به فعالیت فیزیکی یا مقاربت جنسی ندارند.
در حدود 15 تا 25 درصد زنان باردار در سه ماهه اول بارداری دچار خونریزی میشوند و این آمار ارتباطی به فعالیت جنسی زنان مزبور ندارد.
لکهبینی در چند هفته اول بارداری میتواند نشانهای از کاشت تخمک بارور شده باشد. اگر زنی منتظر بارداری بوده باشد این نشانه خوبی است (ارزش به خاطر سپردن دارد که بسیاری از زنان باردار هیچگونه خونریزی القاء ندارند).
خونریزی سنگینتر میتواند اشاره به وجود مشکلاتی مثل جفت سرراهی یا بارداری خارج از رحم داشته باشد. این اختلالات خبرهای خوبی نیستند، اما آنها نیز بر اثر مقاربت جنسی ایجاد نمیشوند.
گفته میشود که سرویکس زنان چند تغییر اساسی را تجربه میکند. هورمونهای بارداری ممکن است دهانه رحم را خشکتر از معمول کنند و حتی باعث گردند تا رگهای خونی راحتتر پاره شوند. گاهی از اوقات مقاربت جنسی آن اندازه تحریک در واژن ایجاد میکند که نتیجه خونریزی خفیف یا لکهبینی باشد، خونی که به رنگ صورتی، قرمز روشن، یا قهوهای دیده میشود. این وضعیت نرمال است و در طول یک یا دو روز برطرف میشود.
نشانههایی که ضرورت مراجعه به پزشک زنان را مطرح میکنند؟
• بیش از 1 یا 2 روز ادامه یابد
• خون به رنگ قرمز تیره بوده یا خونریزی سنگین باشد (باعث شود زن مکرراً به تعویض نوار بهداشتی نیاز پیدا کند)
• با کرامپ، تب، درد یا انقباضات رحمی همراه باشد
در صورت دردناک بودن مقاربت جنسی در 12 هفته بارداری چه باید کرد؟
مقاربت جنسی ممکن است در سراسر دوره بارداری و نه فقط در سه ماهه اول بارداری دردناک باشد. بیش از همه علت این دردناک بودن تغییرات نرمال کلی است که در بدن زنان رخ میدهد. مگر در وضعیت ابتلاء به عفونت، در زیر فهرستی از دلایل دردناک بودن مقاربت جنسی در سه ماهه اول بارداری آمده است:
• واژن زن بر اثر تغییرات سطح هورمونها خشک میشود.
• زن احساس میکند که انگار نیاز به ادرار کردن دارد یا احساس میکند که فشار بیشتری بر مثانه وی وارد میشود.
• پستانها و یا نوک پستانها ناسور میشوند.
اگر سکس به قدری دردناک باشد که زن از آن خودداری مینماید باید با پزشک مشورت شود. در اینجا ممکن است نوعی علت زیربنایی در کار باشد یا شاید مشکل به سادگی تغییر حالت انجام سکس باشد.
چرا زنان پس از مقاربت جنسی در 12 هفته اول بارداری دچار کرامپ میشوند؟
اینکه چرا ممکن است زنان در طول اوایل بارداری پس از رابطه جنسی دچار کرامپ خفیف شوند دو دلیل دارد: ارگاسم، که باعث رهش اکسیتوسین میشود، و منی که حاوی پروستاگلاندینها است، هر دو میتوانند باعث انقباضات رحمی شوند و زنان را در طول چند ساعت پس از مقاربت جنسی دچار کرامپ خفیف کنند. (اگر شریک زندگی زن در طول مقاربت جنسی نوک پستان وی را تحریک کند این مورد نیز میتواند باعث ایجاد انقباضات مورد اشاره شود.)
این وضعیت مادام که کرامپها خفیف باشند کاملاً نرمال است و کمی پس از سکس برطرف میشود. زنان باید استراحت کنند و در صورت عدم رفع کرامپ به پزشک مراجعه نمایند.
آیا دلیلی برای اجتناب از مقاربت جنسی در طول 12 هفته اول بارداری وجود دارد؟
به خاطر داشته باشید که گفتهایم مقاربت جنسی در طول بارداری کاملاً ایمن است مگر اینکه پزشک آن را برای زن مجاز ندانسته باشد. مقاربت جنسی در طول بارداری میتواند به انقباضات رحم منجر شود، که در بارداریهای کم ریسک موقتی و بیضررند اما اگر یک اختلال پزشکی از قبل وجود داشته باشد، این انقباضات میتوانند به وضع حمل پیش از ترم یا مشکلات دیگر منجر گردند.
در صورتی که زنی دارای یکی از اختلالات برشمرده در زیر باشد باید در مورد ایمن بودن مقاربت جنسی در طول بارداری با پزشک مشورت کند.
سابقه سقط جنین ناخواسته
"کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان" از دست دادن مکرر بارداری را داشتن سابقه دو تا سه بار سقط جنین ناخواسته تعریف میکند. در حدود 1 درصد زنان دچار چنین وضعیتی میشوند و در بسیاری موارد علت ناشناخته باقی میماند.
باید به خاطر داشته باشید که خود مقاربت جنسی علت سقط جنین ناخواسته نیست، اگرچه احتیاطهای بسیاری در مورد انقباضات رحم در مورد بارداری پر ریسک نیاز است.
بارداریهای چندقلویی
اگر زنی بیش از یک بچه در زهدان داشته باشد پزشک ممکن است در تلاش برای کمک به زن برای رسیدن به زایمان فول ترم در حد امکان استراحت دادن به لگن را توصیه کند. این بدان معنی است که هیچ چیز نباید وارد واژن زن شود، و این نباید اجتناب از سکس و همچنین اغلب معاینات واژن را شامل میشود.
استراحت لگن همان استراحت در بستر نیست. استراحت لگن ممکن است شامل محدودیت برای ارگاسم باشد یا نباشد، بنابراین زنان باید در مورد درک دستورات پزشک دقت کافی داشته باشند. (اگر نیاز است که زنی از تمامی فعالیتهای جنسی دوری کند، باز کماکان راههایی برای حفظ صمیمیت با شریک زندگی وجود دارد.)
عدم کفایت دهانه رحم
سرویکس "بیکفایت" به این معنی است که دهانه رحم خیلی زود در طول بارداری باز شده است.
در حالت ایدهآل دهانه رحم درست پیش از ورود به مرحله وضع حمل شروع به نازک و نرم شدن میکند، و بنابراین زن میتواند فرزند خود را به دنیا بیاورد. اما اگر دهانه رحم خیلی زود باز شود زن در ریسک سقط جنین ناخواسته و زایمان زودرس قرار خواهد گرفت.
نشانههای وضع حمل پیش از ترم
وضع حمل پیش از ترم زمانی مطرح است که وضع حمل در فاصله بین هفته 20 و هفته 37 بارداری شروع شود. نامحتمل است که این اتفاق در 12 هفته اول بارداری رخ دهد، اما اگر زنی پیش از هفته 37 بارداری دچار نشانههای وضع حمل پیش از ترم مثل انقباضات رحم، درد پشت، و ترشح واژن باشد، پزشک از وی درخواست خواهد کرد که از فعالیتهایی که میتوانند باعث جلو افتادن وضع حمل شوند خودداری نماید.
جفت سرراهی
جفت در حالت معمول روی رحم یا در پهلوی آن شکل میگیرد، اما وقتی جفت زیر رحم شکل بگیرد، که آن را به طور مستقیم روی دهانه رحم قرار میدهد، این باعث ایجاد وضعیتی میشود که آن را جفت سرراهی مینامند.
اگر زنی دارای جفت سرراهی باشد ممکن است در سراسر دوره بارداری خونریزی داشته باشد. در عین حال امکان خونریزی بیش از حد در طول وضع حمل وجود دارد که نتیجه آن هموراژ خواهد بود.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
اینکه زنان نیاز به مراجعه به متخصص زنان و زایمان داشته باشند به مدت دچار بودن به علایم و شدت آنها بستگی دارد. خونریزی خفیف، درد، و کرامپ پس از مقاربت جنسی به طور معمول نرمال هستند به ویژه اگر در طول یکی دو روز پس از مقاربت جنسی از بین بروند.
دچار بودن به خونریزی سنگین، درد یا کرامپ شدید، و دیگر نشانههای عفونت مثل تب باید به اطلاع پزشک برسد. و البته اگر زنی دچار هر گونه نگرانی باشد باید به دکتر مراجعه کند حتی اگر این نگرانی در هیچیک از دستهبندیها قرار نداشته باشد.
مقاربت جنسی در طول سه ماهه اول بارداری همیشه آرامشبخش یا مطبوع نیست اما مگر آنکه زن در ریسک عوارض باشد مقاربت جنسی در این دوره بارداری ایمن است. اگر زنی دچار یک اختلال پزشکی مرتبط به بارداری باشد نباید از پرسش از پزشک در مورد فعالیتهای جنسی که دقیقاً انجام آنها برای وی مجاز است پروا داشته باشد.