مادران در دوران بارداری دچارعفونت واژن می‌شوند که چنانچه عفونت‌های واژینال بارداری به سرعت تشخیص داده شود، درمان آنها آسان خواهد بود. در این مقاله به معرفی انواع عفونت واژن در بارداری و علائم آن خواهیم پرداخت.
هر زن بارداری که به عفونت واژن خفیف مبتلا می‌شود باید برای معالجه‌ی آن به پزشک زنان مراجعه کند.
انواع عفونت واژن در بارداری
برخی از انواع معمول عفونت واژن در بارداری شامل این موارد هستند:
👈 عفونت‌های قارچی واژن
خارش ناحیه‌ی اطراف واژن یکی از علائم معمول عفونت‌های قارچی به حساب می‌آید. عفونت قارچی واژن توسط قارچی به نام کاندیدا ایجاد می‌شود. عفونت قارچی واژن در دوران بارداری بیش‌تر از سایر مواقع بروز می‌کند، چرا که در این دوران فعالیت سیستم ایمنی فرد تغییر کرده، سطح استروژن تولیدی بیش‌تر شده و تولید گلیکوژن افزایش پیدا می‌کند.
علائم معمول عفونت‌های قارچی واژن عبارتند از:
-
احساس خارش در اطراف واژن و بخش خارجی
-
ترشحات غلیظ، سفید و پنیری واژن
-
بوی نامطبوع آب‌جو در ناحیه‌ی واژن
-
احساس درد و سوزش در اطراف واژن
-
احساس درد و سوزش در هنگام رابطه‌ی جنسی
برای درمان عفونت‌های قارچی واژن دارو تجویز می‌شود، برخی از این داروها هم به صورت آزاد از داروخانه قابل تهیه هستند. اگر فرد باردار باشد اما بدون مشورت پزشک نباید این داروها را مصرف کند.
برخی دیگر از عفونت‌های واژن مانند کلامیدیا و عفونت‌های باکتریایی واژن دارای علائم مشابه با عفونت‌های قارچی واژن هستند، بنابراین لازم است که قبل از شروع فرایند درمان این عارضه به دقت و درستی تشخیص داده شود.
👈 واژینوز باکتریایی
عفونت باکتری واژن از نوع واژینوز باکتریایی از جمله قابل درمان‌ترین عفونت‌ها هستند.
علائم آن شامل:
-
احساس خارش، سوزش و درد در واژن و ناحیه‌ی خارجی آلت تناسلی زن
-
احساس بوی ماهی از اطراف واژن
-
بیش‌تر شدن بوی بد بعد از انجام رابطه‌ی جنسی
-
مقدار زیاد ترشحات رقیق خاکستری رنگ
اگر این نوع از عفونت باکتری درمان نشود، منجر به زایمان زودرس، نوزاد نارس و نوزاد متولد شده با وزن کم خواهد شد.
عفونت‌های باکتریایی با استرپتوکوک گروه B
استرپتوکوک گروه B کمابیش در بدن در ناحیه‌ی واژن و روده‌ی بزرگ وجود دارند. این گروه از باکتری‌ها معمولاً باعث ایجاد عفونت و یا بروز علائم خاصی نخواهند شد. با این همه زنانی که حامل این گروه از باکتری‌ها باشند به راحتی می‌توانند آن را به کودک منتقل کنند. یک تا دو درصد این احتمال انتقال وجود دارد. در موارد غیر معمول باکتری‌های استرپتوکوک گروه B برای نوزاد کشنده خواهند بود.
برای درمان این عفونت آنتی بیوتیک به بدن فرد تزریق می‌شود و این مسئله شانس انتقال باکتری را به کودک کاهش خواهد داد.
👈 عفونت رحم در بارداری
به دلایل مختلف بروز عفونت در رحم می‌تواند آسیب رسان باشد. عفونت‌های رحمی می‌تواند به جفت آسیب زده، در رشد جنین اختلال ایجاد کرده، باعث بروز زایمان زود رس شده و یا در نهایت منجر به تولد نوزادی با مشکلات مادرزادی شود.
عفونت‌های رحمی در طول بارداری روند زایمان را سخت و خطرناک می‌کنند و در برخی از موارد نوزاد دچار نقص عضو و یا دیگر مشکلات تهدید کننده‌ی حیات خواهد بود.
عفونت‌های رحمی زمانی پدیدار می‌شوند که یک باکتری از واژن به سمت رحم حرکت کند. اگر عفونت‌های باکتریایی درمان نشود در نهایت خطر ابتلا به عفونت‌های رحمی نیز افزایش پیدا می‌کند. اگر فرایند زایمان طولانی شود، دیواره‌ی رحم آسیب دیده و احتمال بروز عفونت باکتریایی افزایش خواهد یافت.
برای درمان عفونت‌های رحمی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد، در مواردی هم فرد مبتلا باید در بیمارستان بستری شود. اگر تب در جریان زایمان ایجاد شود، پزشک به دقت جنین را تحت نظر خواهد گرفت. اگر مشکل فرد وخیم باشد پزشک عمل سزارین را انجام خواهد داد.
👈 دیگر انواع عفونت بارداری
بارداری منجر به ایجاد تغییرات زیادی در بدن زنان خواهد شد، از طرفی مقاومت بدن زنان باردار در مواجهه با عوامل ایجاد کننده‌ی عفونت کمتر از سایر افراد است و این افراد در مواجهه با عفونت بسیار آسیب پذیر هستند.
برای مثال تغییرات پوستی وابسته به هورمون باعث ایجاد عارضه‌هایی هم‌چون اگزما (eczema) یا خشکی بیش از حد پوست خواهد شد. اگر ترک‌های پوستی باز شده و خونریزی کنند عفونت شدید پوستی ،سلولیت اتفاق خواهد افتاد. یکی از اختلالات نادر پوستی سندروم شیرین (Sweet’s syndrome) است که در طول بارداری شایع‌تر از سایر زمان‌هاست. اگر حاملگی در سنین بالا رخ دهد تعداد سلول‌های T خون که مسئول مبارزه با عفونت هستند، تا حد زیادی کاهش پیدا خواهد کرد.
برخی دیگر از عفونت‌های بارداری که می‌توانند مشکلات زیادی را ایجاد کنند، عبارتند از:
-
آنفولانزا
-
هپاتیت E ، که نسبت به سایر انواع هپاتیت کمتر شایع است
-
تبخال‌های تناسلی (herpes,)
-
لیستریا (Listeria) که باعث مسمومیت غذایی می‌شود
-
سرخک
-
HIV
اینکه چرا این دسته از عفونت‌ها در طول بارداری خطرات بیش‌تری را ایجاد می‌کنند، به خوبی شناخته شده نیست، ولی شاید تغییرات هورمونی در طول بارداری و یا دیگر تغییرات بدن منجر به تغییر تعداد سلول‌های خونی شود.
در طول حاملگی گردش خون و نیاز قلب افزایش پیدا می‌کند. این نیاز خود باعث ایجاد مشکلاتی خواهد شد. برای مثال اگر زن باردار به واسطه‌ی آنفولانزا به ذات الریه مبتلا شود، در تنفس دچار مشکل خواهد بود، زیرا که نیاز جنین به قلب و ریه‌ی مادر در اولویت قرار دارد.
برخی از داروهایی که برای درمان عفونت‌ها به کار می‌روند، در دوران بارداری بی خطر نیستند. بنابراین زن باردار در صورت نیاز به دارو باید حتماً با پزشک خود مشورت کرده و باقی راه‌های درمانی را هم امتحان کند.