آزمایش تحمل گلوکز بارداری

آزمایش تحمل گلوکز بارداری ،غربالگری از نظر دیابت در دوران بارداری
آزمایش تحمل گلوکز بارداری ،غربالگری از نظر دیابت دوران بارداری در موارد زیر صورت می‏گیرد:
• تمامی زنان در انتهای سه ماهه دوم بارداری (24 تا 26 هفتگی)
• زنان high Risk (زنانی که فرزندان و والدین دیابتی دارند و یا دارای گلوکوزوری بیش از mgr/day 300 هستند)، در اولین ویزیت پره‏ناتال و یا در مواردی که سابقه عوارض دیابت بارداری در زایمان‏های قبلی وجود داشته (از قبیل ماکروزومی و…)
برای انجام غربالگری، 50 گرم گلوکز خوراکی به زنان باردار داده شده و یک ساعت گلوکز خون مورد اندازه‏ گیری قرار می‏گیرد:
• در صورتی که گلوکز خون زیر mgr/dl 140 باشد، طبیعی است.
• در صورتی که گلوکز خون بین mgr/dl 200-140 باشد، باید تست Oral Tolerance Glucose Test صورت گیرد. برای انجام این تست، ابتدا FBS اندازه‏گیری شده و سپس محلولی حاوی 100 گرم گلوکز به بیمار داده می‏شود. آن‏گاه قندخون بیمار، پس از یک، دو و سه ساعت دوباره اندازه‏گیری می‏شود.

آزمایش تحمل گلوکز بارداری در چند مرحله انجام می گیرد. زمانی که به آزمایشگاه رسیدید یکی از کارکنان نمونه خون شما را با وارد کردن سوزن در رگ بازو می گیرد.

آزمایش تحمل گلوکز بارداری ملاحظات نمونه گیری:

1-    بیمار می بایست 12- 8  ساعت قبل از انجام آزمایش ناشتا باشد.

2-    بیمار می بایست تمام محلول گلوکز خوراکی را بخورد.

3-    بیمار در فاصله صرف غذا ( محلول خوراکی گلوکز) و نمونه گیری از مصرف غذا، چای، قهوه، تنباکو اجتناب گردد.

4- بیمار در فاصله صرف غذا تا نمونه گیری باید در حالت استراحت باشد و از فعالیت شدید بپرهیزد. در صورت استعمال داروهایی که بر نتایج تست GTT تاثیر دارد آن را در برگه آزمایش یادداشت کنید.

5- سن بیمار حائز اهمیت بوده، در برگه آزمایش یادداشت گردد.

6- در روزهای قبل از انجام تست طبق معمول همیشه غذا بخورید و چنانچه دارویی مصرف می کنید یا بیماری ای دارید پزشک خود را در جریان بگذارید. زیرا که این عوامل می توانند در نتیجه تست موثر باشند.. می توانید انجام تست را برای صبح زود برنامه ریزی کنید.

آزمایش تحمل گلوکز بارداری ، دیابت بارداری

اگر شما برای تشخیص دیابت بارداری این تست را انجام داده اید، پزشک نتیجه هر یک از تست های قند خون را بررسی می کند چنانچه دو یا تعداد بیشتری از آنها بالاتر از حد طبیعی باشد، تشخیص دیابت بارداری داده خواهد شد.
• یک ساعت بعد از مصرف محلول گلوکز، سطح قند خون طبیعی پایین تر از 180 میلی گرم در دسی لیتر(10mmol/L) است.
• دو ساعت بعد از مصرف محلول گلوکز، سطح قند خون طبیعی پایین تر از 155 میلی گرم در دسی لیتر(8.6mmol/L) است.
• سه ساعت بعد از مصرف محلول گلوکز، سطح قند خون طبیعی پایین تر از 140 میلی گرم در دسی لیتر(7.8mmol/L) است.
چنانچه به دیابت بارداری مبتلا بودید، می توانید با کنترل دقیق سطح قند خون در طول بارداری از ایجاد عوارض پیشگیری نمایید.

درمان دیابت بارداری
• کنترل قندخون: با توجه به عدم توانایی عبور انسولین از جفت، می‏توان از انسولین برای کنترل قندخون در زنان مبتلا به دیابت بارداری استفاده کرد. انسولین در ابتدای بارداری با ذوز u/kg/day5/0 و در نیمه دوم بارداری با دوز u/kg/day7/0 تجویز می‏شود. نیاز به انسولین، در هفته‏های 20 تا 30 بارداری، 2 تا 3 برابر می‏شود. توجه داشته باشید که در بیماران باردار نمی‏توان از داروهای خوراکی کاهندة قندخون استفاده کرد، زیرا سبب هیپوگلیسمی طولانی در نوزاد شده و کنترل مناسبی نیز در دوران بارداری ایجاد نمی‏کنند.
• Monitoring سطح گلوکز: مقادیر قندخون درمادر، بهترین شاخص برای تعیین کنترل دیابت بارداری به شمار می‏رود. قندخون ناشتای مادر باید بین 70 تا 80 mgr/dl باشد و پس از صرف یک وعدة غذایی اصلی باید قندخون mgr/dl50-40 افزایش پیدا کند و یک ساعت پس از صرف غذا، حداکثر به mgr/dl140 برسد. درصورتی که قندخون بیش از mgr/dl160 باشد، نشان دهندة عدم کنترل قندخون بوده و بیمار باید به پزشک خود مراجعه کند.
همچنین باید گلوکز ادرار 24 ساعته را در زن باردار اندازه‏گیری کرد. در حالت طبیعی، حداکثر دفع گلوکز در ادرار 24 ساعته در دوران بارداری روزانهmgr300 است. در کنترل مناسب، مقادیر قند ادرار در حد Trace یا 1+ خواهند بود. اما در صورتی که میزان قند ادرار در حد 3+ تا 4+ باشد، هیپرگلیسمی مطرح است.
گلوکز مایع آمنیوتیک: در اثر هیپرگلیسمی مادر، گلوکز می‏تواند وارد مایع آمنیونی شود، بنابراین میزان گلوکز مایع آمنیونی نشان دهندة وضعیت گلوکز مادر در هفت روز گذشته است. به طور معمول با پیشرفت بارداری، از گلوکز مایع آمنیونی کاسته شده و در آخرین ماه بارداری به کمتر از mgr/dl20 می‏رسد.
• Monitoring جنین: بهترین روش ارزیابی جنین، بررسی قندخون مادر است. در موارد پرخطر، بهترین آزمون ارزیابی سلامت جنین انجام CST در هفته 32 بارداری است. از NTS نیز می‏توان برای ارزیابی جنین استفاده کرد، اما به اندازه CST از حساسیت برخوردار نیست.
• ختم بارداری: معمولاً در مادران دیابتی، وضع حمل در هفته 38 بارداری صورت می‏گیرد. در مادران دیابتی، بهتر است برای ارزیابی وضعیت تکامل ریه‏ های جنین به جای نسبت لیستین به اسفنگومیلین (L/s) از اندازه‏گیری فسفاتیدیل گلیسیرول مایع آمنیونی استفاده کرد. وجود فسفاتیدیل گلیسرول بیش از 3 درصد نشانه تکامل ریه‏هاست و می‏توان در این زمان وضع حمل را انجام داد. بهترین راه برای ختم زایمان، انجام تحریک زایمانی و انجام زایمان واژینال است. در حین زایمان باید جنین و وضعیت ضربان قلب جنین به دقت مانیتور شود.
• پیش‏گیری از بارداری: در زنان دیابتی برای پیش‏گیری از بارداری می‏توان از IUD و در صورت تمایل به استفاده از قرص ضد بارداری، می‏توان از ترکیبات با دوز کم پروژسترون استفاده نمود.