یکی از مهم ترین اقدامات برای حفظ سلامت باروری، تشخیص و درمان زودرس عفونت های اندام تناسلی است. این عفونت‌های رایج علاوه بر ایجاد ناراحتی‌های زیاد، پیامدهای نامطلوبی مانند نازایی را در آینده با آسیب‌های دائمی به همراه دارند. شایع ترین عفونت در زنان، عفونت واژن است.
واژینیت مهمترین شکایات زنان مبتلا به بیماری التهابی روده، خارش و احساس سوزش، ترشحات تیره رنگ و بدبوی واژن، سوزش در هنگام ادرار و درد در هنگام مقاربت است. قارچ ها، باکتری ها و برخی انگل ها می توانند باعث عفونت شوند.
عفونت های قارچی در بارداری، کسانی که از آنتی بیوتیک ها و قرص های ضد بارداری استفاده می کنند و دیابتی ها شایع است. در واژینیت ناشی از قارچ، ترشحات سفید رنگ و پنیری وجود دارد.
عفونت های قارچی واژن از حرکت اسپرم به سمت تخمک جلوگیری می کند. با تغییر دادن اسپرم به محیط واژن، زمان بقای آن را کوتاه می کند.
عفونت های قارچی در مردان نیز دیده می شود و باعث شکایت هایی مانند خارش و ترشح می شود. این عفونت ها از انتقال اسپرم جلوگیری می کنند و به سلول های اسپرم متصل می شوند و حرکت اسپرم را کاهش می دهند.
می توان آن را به راحتی با داروهای ضد قارچ (موثر در برابر قارچ) درمان کرد.
انگل تریکوموناس با زندگی در واژن زنان، مجرای ادرار و غده پروستات در مردان تکثیر می شود و از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.
در عفونت‌های واژن که ایجاد می‌کند، ترشحات بدبو، سبز رنگ، خارش، سوزش و درد در هنگام ادرار ایجاد می‌کند. می تواند باعث ترشح و خارش در مردان شود. این انگل با ایجاد اختلال در محیط واژن می تواند بر سلامت باروری تأثیر منفی بگذارد.
این عفونت با آنتی بیوتیک درمان می شود.
در بیماری به نام واژینوز باکتریایی که توسط باکتری ایجاد می شود، ترشحات زرد رنگ و بدبو از واژن دیده می شود. این عفونت معمولاً در مردان هیچ علامتی ایجاد نمی کند. با تغییر محیط واژن بر حرکت اسپرم تاثیر منفی می گذارد و از لقاح جلوگیری می کند.
احتمال سقط جنین را افزایش می دهد. این بیماری با آنتی بیوتیک قابل درمان است. در مردان با زندگی در مجرای ادرار و غده پروستات تکثیر می شود و از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.
در عفونت‌های واژن که ایجاد می‌کند، ترشحات بدبو، سبز رنگ، خارش، سوزش و درد در هنگام ادرار ایجاد می‌کند. می تواند باعث ترشح و خارش در مردان شود. این انگل با ایجاد اختلال در محیط واژن می تواند بر سلامت باروری تأثیر منفی بگذارد. این عفونت با آنتی بیوتیک درمان می شود.
عفونت کلامیدیا
یکی از شایع ترین و مهم ترین بیماری هایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود. عفونت کلامیدیا می تواند باعث ترشحات زرد رنگ بی بو در زنان، خونریزی در وسط قاعدگی، درد در حین مقاربت شود و ممکن است بدون هیچ علامتی پیشرفت کند و با ایجاد انسداد و چسبندگی در لوله ها باعث ناباروری شود. عفونت کلامیدیا باعث ترشحات سفید رنگ در آلت تناسلی، سوزش و درد در هنگام ادرار در مردان می شود. اپیدیدیم و غده پروستات تحت تأثیر قرار می گیرند.
زوج های بدون فرزند نیز باید از نظر عفونت کلامیدیا معاینه شوند. پس از تشخیص بیماری توسط معاینات آزمایشگاهی لازم، درمان آنتی بیوتیکی اعمال می شود. در موارد پیشرفته در زنان، زمانی که انسداد لوله ها با لاپاراسکوپی تشخیص داده شود، درمان لقاح آزمایشگاهی توصیه می شود.
عفونت های اورهوپلاسما و مایکوپلاسما
مشخص شده است که این میکروارگانیسم ها که معمولاً هیچ علامتی در مردان و زنان ایجاد نمی کنند، خطر سقط جنین را افزایش می دهند. عفونت های تشخیص داده شده با معاینات آزمایشگاهی لازم را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد.
سوزاک
عفونت مهم دیگری که از طریق تماس جنسی منتقل می شود سوزاک است. این عفونت ممکن است در زنان بدون علامت نباشد، اما ممکن است باعث ترشحات واژن، کمردرد و بی نظمی در قاعدگی شود. در مردان، ترشحات زرد رنگ مجرای ادرار باعث سوزش و درد در هنگام ادرار می شود.
عفونت می تواند از طریق خون پخش شود و تصاویر بسیار جدی تری ایجاد کند. با ایجاد انسداد و چسبندگی در لوله های فالوپ در زنان و با جلوگیری از عبور اسپرم در مردان می تواند باعث ناباروری شود. پس از تشخیص بیماری، درمان آن با آنتی بیوتیک آسان است.
عفونت ویروس هرپس سیمپلکس؛
این ویروس که به عنوان ویروس هرپس شناخته می شود، زخم های دردناکی را در اندام های تناسلی ایجاد می کند. زخم در واژن و دهانه رحم در زنان و در آلت تناسلی مردان باعث ناراحتی شدید می شود. تب، درد عضلانی و خستگی نیز ممکن است همراه داشته باشد.
عفونت های مقاربتی معمولاً عود می کند. عفونت های مکرر خفیف تر هستند. عفونت 5-10 روز قبل از قاعدگی در زنان شروع می شود. تبخال که یک عفونت مزمن است، درمان قطعی ندارد، هدف از درمان، تسکین علائم و درد ناشی از ویروس و بهبود سریع زخم است. عفونت تبخال محیط واژن را تغییر می دهد و رابطه جنسی را غیرممکن می کند و بارداری را دشوار می کند.
عفونت تبخال در دوران بارداری بسیار مهم است. باعث عفونت گسترده تبخال و آنسفالیت (التهاب مغز) در نوزادان می شود. زنان باردار مبتلا به عفونت تبخال فعال باید با سزارین زایمان کنند.
زگیل ناحیه تناسلی
عفونت های ویروس پاپیلومای انسانی در مردان باعث ایجاد زگیل در آلت تناسلی و در زنان در واژن و دهانه رحم می شود.
این عفونت ها با ایجاد اختلال در محیط طبیعی واژن از بارداری جلوگیری می کنند و برخی از انواع این ویروس می توانند باعث تغییراتی در بافت دهانه رحم و سرطان دهانه رحم شوند. در دوران بارداری، چنین ضایعاتی دهانه رحم را بزرگ و بسته می کنند و اجازه زایمان طبیعی را نمی دهند. در درمان آن، زگیل ها باید با جراحی برداشته یا سوزانده شوند.
سیفلیس (سیفلیس)
این بیماری که توسط یک باکتری ایجاد می شود، می تواند تهدید کننده زندگی باشد. عفونت از طریق تماس جنسی منتقل می شود. امروزه کاهش قابل توجهی در موارد سیفلیس با استفاده از آنتی بیوتیک های موثر تشخیص داده شده است.
در موارد سیفلیس در دوران بارداری، نوزاد ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد. اولین علامت سیفلیس معمولاً برآمدگی های نرم بدون درد در ناحیه تناسلی است. در صورت عدم درمان، این عارضه خود به خود از بین می رود و باکتری در بدن باقی می ماند. پس از مدتی (3 هفته تا 6 ماه)، بثورات ایجاد می شود که در سراسر بدن پخش می شود. زخم های خاکستری رنگ در ناحیه تناسلی ظاهر می شود و به طور کلی تب، خستگی، گلودرد و ریزش مو دیده می شود.
اگر در این مدت عفونت درمان نشود، پس از مدتی، اندام های حیاتی بدن مانند قلب، مغز و سیستم عصبی را درگیر می کند. عفونت در این مرحله می تواند باعث آسیب دائمی به بدن شود و می تواند تهدید کننده زندگی باشد. امروزه، هنگامی که سیفلیس تشخیص داده می شود، درمان موثر امکان پذیر است. همسران باید با هم درمان شوند.
پیشگیری، تشخیص و درمان عفونت های تناسلی
همه عفونت های تناسلی همیشه بدون علامت نیستند. به همین دلیل است که معاینات منظم بسیار مهم است. هنگامی که به برخی از بیماران گفته می شود که به دلیل عفونت آسیب دائمی به دستگاه تناسلی وارد شده است، آنها در پذیرش این موضوع مشکل دارند زیرا نمی توانند به خاطر بیاورند که عفونت داشته اند. این عفونت ها تحت بالینی نامیده می شوند، یعنی عفونت هایی که بدون علائم بالینی رخ می دهند. تشخیص این عفونت ها تنها با معاینات منظم امکان پذیر است.
عامل عفونی با بررسی های آزمایشگاهی در نمونه های گرفته شده از واژن و دهانه رحم مشخص می شود. شناسایی میکروارگانیسم عاملی برای اثربخشی درمان بسیار مهم است. با استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب می توان نتایج قطعی از درمان عفونت های تناسلی گرفت. در مواردی که خانم ها با تاخیر مواجه می شوند، ممکن است عفونت به داخل شکم سرایت کند و یک تصویر بالینی که ما آن را بیماری التهابی لگن می نامیم دیده می شود که در آن یافته های سیستمیک مانند تب و لرز دیده می شود و آسیب دائمی به اندام های تولید مثلی می رسد.
در صورت مشکوک شدن به عفونت، باید فوراً با پزشک متخصص زنان مشورت شود. آنتی‌بیوتیک‌هایی که به‌طور تصادفی استفاده می‌شوند ممکن است باعث مقاومت میکروارگانیسم‌های ایجادکننده و طولانی‌تر شدن شرایط شوند و درمان را دشوارتر کنند. در عفونت های تناسلی، پیشگیری مهمتر از درمان است.
چند همسری خطر ابتلا به عفونت های تناسلی را افزایش می دهد. به همین دلیل، عفونت های تناسلی در برخی از جوامع غربی رایج است، اگرچه بهداشت (بهداشت بدن و محیط) خوب است.
در درمان زوجین هم زن و هم مرد باید مورد ارزیابی و درمان قرار گیرند. باید به نظافت بدن و محیط زندگی توجه کرد. تمیز کردن ناحیه تناسلی نباید اغراق آمیز باشد و نباید از محصولات حاوی مواد شیمیایی برای تمیز کردن دستگاه تناسلی استفاده شود. زیرا در تمام سطوح مخاطی بدن (واژن، دهان، بینی و غیره) جمعیت میکروارگانیسم محافظی به نام فلور وجود دارد. حذف این میکروارگانیسم ها با تمیز کردن بیش از حد راه را برای عفونت هموار می کند.
استفاده از دئودورانت در ناحیه تناسلی و استفاده از تامپون و پدهای معطر ممنوع است. باید مراقب بود که ناحیه تناسلی مرطوب نباشد. این کار تکثیر میکروارگانیسم ها را تسهیل می کند. به همین دلیل باید لباس زیر نخی را ترجیح داد و از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کرد.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.