سندروم هلپ وضعیتی بسیار خطرناک است. می تواند به کم خونی منجر شود، وضعیتی که در آن خون اکسیژن کافی برای بدن را ندارد.سندروم هلپ معمولا در سه ماهه آخر حاملگی رخ می دهد، قبل از هفته ۳۷. این یک نگرانی اصلی است چرا که می تواند کشنده باشد هم برای مادر و هم برای نوزاد متولد نشده تهدید جدی است
سندروم HELLP از عوارض فشارخون بالای حاملگی است. در حدود ۲ درصد از ۱۲ درصد زنان حامله با فشار خون بالای حاملگی را به خود اختصاص می دهد. این حالت معمولا قبل از زایمان رخ می دهد اما ممکن است پس از زایمان نیز رخ دهد.
سندروم HELLP برگفته شده از عوامل زیر است :
– H : همولیز گلبول قرمز
– EL : افزایش آنزیم های کبدی
– LP : سطح پایین پلاکت
علت
سندروم HELLP در ۱۰درصد زنان حامله مبتلا به فشار خون حاملگی رخ می دهد. پره اکلامپسی ممکن است شدید یا خفیف باشد. در موارد شدید سبب فشار خون بالا، پروتئینوری و تشنج می شود. در موارد شدید سبب تهدید زندگی مادر و جنین می گردد. این سندرم قبل از زایمان یعنی در حدود هفته های ۳۰ حاملگی رخ می دهد. در بسیاری از زنان با فشار خون بالا، پره اکلامسی قبل از بروز سندروم HELLP تشخیص داده می شود با این حال در برخی موارد سندرم HELLP اولین علائم اخطار پره اکلامپسی است. شرایطی است که ممکن است با هپاتیت، بیماریهای صفراوی، پورپورای ترومبوسیتوپنیک با منشا ناشناخته، اشتباه گرفته شود.
علائم
اغلب افرادی که به سندرم HELLP مبتلا هستند دچار پره اکلامپسی نیز هستند. اگر چه علائم تدریجی هستند اما علائم شاخص بروز این سندرم، بروز سردرد (۳۰درصد)، تاری دید (۹۰درصد)، تهوع و استفراغ (۳۰درصد)، درد در قسمت بالای شکم (۶۵درصد)، خارش و حساسیت انتها ها و ادم نیز ممکن است روی دهد. همچنین احتمال گسیختگی کپسول کبد و در نتیجه آن هماتوم نیز وجود دارد.
تشخیص
در بیمار مبتلا به سندرم HELLP ، علاوه بر تاریخچه کامل پزشکی و آزمایشات بالینی، نیاز به سنجش تست های خونی نیز هست.
– سنجش فشار خون – سنجش مقدار RBC
– بررسی سطح بیلی روبین – تستهای عملکرد کبدی
– سنجش مقدار پلاکت – تستهای ادراری برای بررسی پروتئینوری
– بررسی آنزیم های کبدی – بررسی عملکرد کلیوی
– سنجش الکترولیت ها – مطالعات انعقادی
– لاکتات دهیدروژناز یک مارکر همولیز است که افزایش می یابد.
درمان
– استراحت در تخت (در خانه یا بیمارستان)
– در صورت وخامت بیماری، بستری شدن در بیمارستان برای پایش مداوم
– تزریق خون، در موارد آنمی شدید و پلاکت پایین
– سولفات منیزیم برای پیشگیری از تشنج
– داروهای ضد فشار خون
– پایش جنین ، به منظور بررسی سلامت جنین
– شمارش حرکات جنین (تغییر در تعداد یا تناوب ضربانات ممکن است نشانه استرس جنین باشد)
– انجام تستهای غیر استرسی (non-stress test)، که به بررسی ضربان قلب جنین در ارتباط با حرکات وی می پردازد
– مطالعات داپلر
– تستهای آزمایشگاهی کبد، خون و ادرار
– استفاده از کورتیکواستروئیدها که ممکن است به بلوغ زوردرس ریه جنین کمک کند .
پیشگیری
تشخیص زود هنگام در زنان در معرض خطر سندرمHELLP ممکن است در پیشگیری از عوارض بیماری مفید باشد. داشتن اطلاعات درباره علائم خطر مهم است زیرا تشخیص زود هنگام به مادر در دریافت درمان و پیشگیری از وخیم شدن بیماری کمک می کند.
پیش آگاهی
هنگامی که درمان زود هنگام صورت نگیرد نزدیک به ۲۵ در صد از افراد، عوارض شدیدتری از خود نشان می دهند. بدون درمان تعداد اندکی از زنان می میرند. میزان مرگ و میر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به سندرمHELLP بسته به وزن هنگام تولد نوزاد دارد.