واژینیت آتروفیک یا آتروفی واژن از بیماری های رایج بین زنان است٬ عفونت نیست ولی می‌تواند باعث ایجاد ترشح و تحریک واژن بشود. آتروفی واژن وضعیتی است که موجب بروز علائم زیر میشود:
التهاب
قرمزی
خارش
سوزش
خشکی واژن در اثر کاهش سطح هورمون استروژن در بدن این اتفاقات می افتد. کلاژن سازی بافت کند و یا متوقف میشود خاصیت الاستیسیته دیواره واژن نیز کاهش می‌یابد و موجب نازک شدن دیواره واژن میشود.
با گذر زمان احتمال دارد آتروفی واژن باعث تنگ شدن و انقباض دهانه‌ی واژن و خود واژن شود. این مشکل در ۷۵ درصد از زنانی که در دوران یائسگی خود می باشند، ایجاد میشود و همچنین ممکن است برخی از زنان بعد از زایمان نیز به این مشکل بر بخورند. علائم آتروفی واژن احساس درد در طول رابطه جنسی خشکی واژن سوزش واژن خارش سوزش ادراری احساس فوریت در ادرار کردن ابتلا مکرر به عفونت دستگاه ادراری بی اختیاری ادرار خونریزی کم پس از مقاربت کاهش نرمی مهبل در طول فعالیت جنسی کوتاه و محکم شدن کانال واژن این اختلال در هر زمانی که هورمون های استروژن زنانه کاهش می‌یابد ایجاد میشود .
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.
تفاوت بین آتروفی واژن (واژینیت آتروفیک) و عفونت قارچی چیست؟
هم آتروفی واژن و هم عفونت های قارچی واژن می توانند علائمی مانند خشکی، خارش، قرمزی و درد داشته باشند. با این حال، آتروفی واژن ناشی از کمبود استروژن است در حالی که عفونت قارچی واژن ناشی از عفونت قارچی است.
چه کسانی در خطر ابتلا به آتروفی واژن (واژینیت آتروفیک) هستند؟
زنان 50 ساله و بالاتر در دوران یائسگی بیشتر در معرض آتروفی واژن هستند. عوامل دیگری که احتمال ابتلا به آتروفی واژن را افزایش می دهند عبارتند از:
-
فقدان رابطه جنسی
-
کاهش عملکرد تخمدان به دلیل شیمی درمانی یا پرتو درمانی
-
اختلالات ایمنی
-
داروهایی که حاوی خواص ضد استروژن هستند از جمله تاموکسیفن (Nolvadex)، مدروکسی پروژسترون (Provera) و نافارلین (Synarel)
-
سطوح بدون نوسان استروژن
-
اوفورکتومی (برداشتن تخمدان ها)
-
از دست دادن استروژن وابسته به جفت پس از زایمان
-
سیگار کشیدن
-
شیر دادن
علل و عوامل خطرساز
شایع ترین علت «واژینیت آتروفیک» کاهش طبیعی استروژن به دلیل یائسگی است. پس از برداشتن تخمدان ها از طریق جراحی، بعد از زایمان یا در دوران شیردهی نیز احتمال بروز خشکی واژن در اثر کاهش سطوح استروژن وجود دارد. داروهای ضد استروژن می توانند خطر بروز واژینیت آتروفیک را افزایش دهند. احتمال ابتلا به این مشکل در زنان سیگاری، زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند یا زایمان واژینال نداشته اند، بیشتر است.
درمان بیماری
هدف ما در درمان واژینیت آتروفیک، کاهش ناراحتی ناشی از خشکی واژن طی فعالیت های روزمره است. درمان بیشتر زمانی آغاز می شود که عفونتی ایجاد شده باشد. اما از آنجا که علت ابتلا به واژینیت آتروفیک پایین بودن سطوح استروژن است، مؤثرترین درمان مکمل، استروژن خواهد بود. انواع کرم ها یا قرص های واژنی حاوی استروژن معمولا موثر هستند. اگر درمان موضعی مؤثر نبود، استروژن خوراکی یا برچسب پوستی استروژن می توانند مفید باشند. این داروها حتما باید پس از مراجعه به متخصص زنان تهیه شود. در بسیاری از موارد، لوبریکانت واژنی می تواند به ازبین بردن خشکی واژن طی مقاربت جنسی کمک کند. نرم کننده های واژنی محلول در آب در داروخانه ها و بدون نیاز به نسخه پزشک در دسترس هستند. بازگرداندن حالت لغزندگی واژن طی مقاربت جنسی، حتما باید در نظر گرفته شود. بسیاری از پزشکان برای پیشگیری از مشکلات مربوط به درمان با مکمل خوراکی استروژن، فرآورده های استروژن واژنی شامل کرم ها، قرص ها یا حلقه واژنی را ترجیح می دهند. این فرآورده ها استروژن را در محل آزاد می کنند داروهای موضعی عوارض جانبی ناشی از مصرف مکمل های خوراکی یا تزریقی استروژن را ندارند اما کاربرد آنها مشکل تر است. بیشتر پزشکان توصیه می کنند چنانچه زنان یائسه مبتلا به خشکی از لحاظ جنسی فعال هستند، فعالیت زناشویی منظم خود را ادامه دهند چون این کار به سالم نگه داشتن بافت واژن آنها کمک می کند.