بیماری مقاربتی شانکروئید

حتماً در مورد سوزاک، کلامیدیا و یا حتی ویروس پاپیلوم انسانی شنیده‌اید، اما بیماری‌های متعدد منتقله مقاربتی دیگری نیز همچون شانکروئید وجود دارند که احتمالاً از آن بی‌خبرید. شانکروئید، رایج‌ترین عفونت باکتریایی در میان افراد با رفتار پرخطر جنسی محسوب می‌شود.

شانکروئید چیست؟

شانکروئید بسیار شبیه زخم‌های تب‌خالی است، با این تفاوت که به جای زخم شدن دهان، این زخم‌ها در ناحیه تناسلی بروز می‌کنند. زخم‌های شانکروئید بسیار دردناک و برای شخص مبتلا، کاملاً آشکار هستند. زخم‌ها به شکل زخم‌های برجسته در پوست بروز کرده و در ۲-۱ روز تبدیل به زخم‌هایی باز می‌شوند. ضمناً در صورت التهاب و تورم توأم گره‌های لنفاوی، احتمال پارگی آن‌ها و نتیجتاً تشکیل آبسه وجود دارد.

زخم شانکروئید

• می‌تواند بروی آلت تناسلی مرد یا زن و مقعد (خصوصاً اطراف دهانه واژن) بروز یابد. زخم‌ها می‌توانند چرکی و دردناک باشند.
• اندازه زخم‌ها از ۴٫۵ الی ۵ سانتیمتر متغیر است.
• دردناک است.
• کاملاً از بافت اطراف جدا است.
• پایه زخم با ماده‌ای خاکستری یا زردرنگ پوشیده شده است.
• در صورت خراشیدن زخم، خونریزی به آسانی شروع می‌شود.

تشخیص شانــکروئید:

بهترین روش تشخیص شانــکروئید ،کشت از شانکر یا مواد آسپیره شده غدد لنفاوی بر روی محیط های کشت مخصوص است. تشخیص های افتراقی شامل سیفلیس، هرپس ژنیتال،لنفوگرانولوم و نروم است.

شانکروئید یا سفلیس؟

چیزی که تشخیص را سخت‌تر می‌کند، شباهت علائم شانکروئید و سفلیس است. هر دو ضایعات زخمی (توده‌های مملو از مایع) را در مکان مشابهی بروی اندام‌های تناسلی تشکیل می‌دهند. بزرگ‌ترین تفاوت این دو بیماری این است که زخم‌های سفلیس در طی ۶-۳ هفته به طور خودبه‌خودی و حتی در صورت عدم درمان التیام می‌یابند (هرچند عفونت همچنان وجود دارد). شانکروئید با عدم درمان، وخیم‌تر می‌شود. بااین‌حال، توصیه می‌شود که با دیدن علائم عفونت، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

راه سرایت شانــکروئید :

معمولاً انتقال شانــکروئید با تماس جنسی انجام می شود ولی ترشحات و عفونت زخم ها نیز مسری است و همچنین اشیاء آلوده نیز بطور غیر مستقیم می تواند بیماری را انتقال دهند .

درمان

میزان ابتلا در کشورهای غربی بسیار پایین و یک نفر در هر دو میلیون نفر بوده و البته در کشورهای در حال توسعه و همچنین کشورهای که در آن روابط پر خطر جنسی شایع می باشد بیشتر است. شانکروئید قابل‌درمان است و پس از تخلیه آبسه، تنها نیازمند یک دوز آزیترومایسین (یا دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها) است. خبر بد این که اگر شانکروئید همراه با ایدز رخ دهد، درمان موثر بوده و باید تحت دوره درمانی بیشتری قرار گرفت.

پیشگیری

بهترین راه برای پیشگیری از شانکروئید، استفاده از کاندوم است. باکتری‌ها از طریق تماس جنسی انتقال می‌یابند، بنابراین بهترین راه برای اجتناب از این عفونت، عدم برقراری رابطه جنسی با افرادی با رفتار پرخطر جنسی است. شانکروئید قطعاً دردناک است، پس بهتر است پیش از ابتلا به آن، موارد لازم را رعایت کنید.