زخم های تناسلی زنان دارای علل مختلفی می باشند که شایع ترین آن ها عفونت های جنسی از جمله تبخال است. برآمدگی و توده در داخل و اطراف مهبل (واژن) ممکن است دردناک باشد، حساسیت به لمس و خارش داشته و یا ترشح از آن خارج شود. برخی نیز ممکن است علائمی از خود بروز ندهند. علائم، تشخیص، درمان، و چشم انداز زخم های تناسلی زنان به علت زخم بستگی دارد.
علل ایجاد زخم های تناسلی زنان (عفونت های منتقله از راه جنسی)
زخم های ناشی از عفونت های منتقله از راه جنسی (STIs) دردناک هستند و خارش دارند. این زخم ها می توانند به صورت تکی و یا تجمعی از زخم ها ظاهر شوند. شایع ترین نوع زخم های تناسلی از این گروه می باشند و معمولا بسیار مسری هستند. این نوع عفونت ها عبارتند از:
تب خال ناحیه تناسلی
تبخال تناسلی عفونتی است که باعث بروز شیوع تاول یا زخم در ناحیه تناسلی می شود. این بیماری شایع ترین علت زخم های تناسلی در ایالات متحده است.
تصور می شود که بیش از ۵۰ میلیون آمریکایی به این ویروس آلوده شده و هر ساله ۷۷۶ هزار مورد جدید تبخال تناسلی تشخیص داده می شود. تقریبا ۹۰ درصد از کسانی که به ویروس های هرپس سیمپلکس (HSV-1 و HSV-2) مبتلا هستند، علائم بالا را ندارند.
هنگامی که فردی به تبخال تناسلی مبتلا می شود، یک یا چند ضایعه در اطراف ناحیه تناسلی یا رکتوم ایجاد می شود. این ضایعات ممکن است آسیب به بدن نرسانند. اما وقوع آن ها پشت سرهم قادر است درد ایجاد کند. زخم های ایجاد شده توسط این بیماری برای بهبود یافتن به ۲ الی ۴ هفته زمان نیاز دارند. اولین هرپس تناسلی که فرد تجربه می کند، شدیدتر و دردناکتر از آلودگی های بعدی است.
متاسفانه ابتلا به این ویروس می تواند باعث شود که فرد مجددا به آن مبتلا شود. این بیماری قابل درمان نیست. اما می توان از شیوع آن با دارو جلوگیری کرد.
داروهایی به نام آنالوگهای آسیکلیک گوانوزین می توانند طول مدت شیوع را کاهش دهند. آسیکلوویر، والاسیکلوویر و فامسیکلوویر که به صورت داروها خوراکی هستند بیشتر برای درمان مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها باید به مدت ۱۰ روز استفاده شوند.
افراد مبتلا به تبخال تناسلی باید از تماس و رابطه جنسی در طول شیوع بیماری، برای جلوگیری از گسترش ویروس، اجتناب کنند.
شانکروئید
شانکروئید یکی از عفونت های منتقله جنسی است که ناشی از باکتری های هوموفیلوس دوکریه است. افراد مبتلا به این بیماری زخم های دردناک مکرر را تجربه می کنند. هنگامی که درمان شروع می شود، علائم در عرض ۳ روز بهبود می یابند و عفونت معمولا در عرض ۷ روز از بین می رود. زخم های بزرگ ممکن است حدود ۲ هفته یا بیشتر برای بهبودی به زمان نیاز داشته باشند.
گرانوما اینگوینال
گرانوما اینگوینال، ناشی از باکتری کلبسیلا گرنوماتیس است. افراد مبتلا به این بیماری زخم هایی به رنگ قرمز دارند که خونریزی می کنند. این زخم ها معمولا بدون درد هستند. گرانوما اینگوینال، که در ایالات متحده نادر است، با آنتی بیوتیک درمان می شود. هرچند عفونت ممکن است ۶ تا ۱۸ ماه بعد مجددا بازگردد.
مولوسکوم کانتوژیوزوم (زیگیل آبکی)
مولوسکوم کانتوژیوسوم یک عفونت واگیردار پوستی است که باعث ایجاد ضایعات یا برآمدگی های کوچک بر روی ران، باسن، کشاله ران، شکم و کمر می شود.
ضایعات ممکن است بر روی ناحیه تناسلی و مقعد و در اطراف حنجره نیز ظاهر شود و می توانند به زخم های بزرگی که خارش دار یا حساس هستند تبدیل شوند. این ضایعات گوشتی، خاکستری، سفید، زرد یا صورتی هستند و طول درمان آن ها از ۲ هفته تا ۴ سال است.
اکثر ضایعات به طور طبیعی درمان می شوند. اگر چه ممکن است دوباره عود کنند. پزشکان می توانند برای جلوگیری از گسترش، آنها را بردارند.
سیفلیس
سیفلیس که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود، می تواند منجر به زخم و بثورات در ناحیه تناسلی شود. این بیماری با یک دوره تزریق پنی سیلین G درمان شود. البته، دوز و طول دوره درمان بستگی به مرحله بیماری و زمان ایجاد آن دارد.
پس از درمان، افراد باید ۶ تا ۱۲ ماه بعد مجددا آزمایش شوند تا اطمینان حاصل شود که عفونت درست تشخیص داده شده و از بین رفته است.
زگیل ناحیه تناسلی
تقریبا از هر ۱۰۰ مورد ابتلا به پاپیلومای ویروس انسان (HPV) یک مورد به زگیل تناسلی مبتلا می شود. عفونت HPV شایع است. اما بیشتر افراد مبتلا به آن ضایعات قابل رویت ندارند. زخم های ایجاد شده به این واسطه بی ضرر هستند و معمولا در طول یک سال، خود به خود از بین می روند.
زگیل معمولا بر روی پوست نرم و صاف ایجاد می شود. اما گاهی نیز بر روی پوست مودار ایجاد شده و درمان آن بستگی به محل و اندازه ضایعات دارد. افرادی که تعداد کمی از این نوع زگیل ها را دارند می توانند با کرم هایی مانند پودوفیلوتوکسین یا ایمیویموود درمان شوند. افرادی که دارای زگیل های بزرگتر هستند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
جلوگیری از ایجاد زخم های تناسلی زنان که بر اثر بیماری های مقاربتی ایجاد شوند
استفاده از کاندوم، تنها راه امن برای جلوگیری از STI است. برای جلوگیری از انتقال STI ها، از قبیل تبخال به شرکای جنسی، فرد باید در طول بیماری از داشتن رابطه جنسی اجتناب کند. افراد مبتلا به سیفیلیس نیز باید تا زمانی که زخم ها فروکش نکرده اند از رابطه جنسی اجتناب کنند.
علل دیگر زخم های تناسلی زنان
در حالی که STI ها علت بسیاری از زخم های تناسلی هستند، اما گاهی این زخم ها به علت عفونت های غیر جنسی و یا اختلالات پوستی ایجاد می شوند. بنابراین سایر علل ایجاد زخم های تناسلی زنان عبارتند از:
زخم تناسلی غیر جنسی (NSAGU)
زخم NSAGU یک نوع زخم آفتی است. آنها به صورت تکی یا چند زخم دور کمر ظاهر می شوند. این زخم ها معمولا درد دارند و یک غشای خامه ای سفید یا خاکستری و هاله ای قرمز آن ها را در بر می گیرد.
این زخم ها می توانند به علت بیماری های زمینه ای مانند بیماری سلیاک یا کرون ایجاد شوند. گاهی نیز ناشی از کمبود ویتامین یا نوسانات هورمونی هستند.
افرادی که NSAGU دارند ممکن است علائم ابتلا به آنفولانزا را قبل از تشنج و تورم در ناحیه تناسلی تجربه می کنند.
بیشتر زخم هایی که از این نوع هستند در طول چند هفته بهبود می یابد. هر چند پزشکان ممکن است از داروهای ضد درد کمک بگیرند. در موارد شدید، ممکن است استروئید تجویز شود.
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی با یک واکنش آلرژیک به وجود می آید و می تواند در پاسخ به محصولاتی مانند مواد شوینده لباس یا شوینده های سر و بدن ایجاد شود. عنصر سمی، نیکل و عطر نیز می توانند این واکنش التهابی را ایجاد کنند.
اجتناب از آلرژن بهترین راه برای مقابله با درماتیت تماسی است. اما در موارد شدید، پزشکان ممکن است درمان استروئیدی را توصیه کنند.
واریس
واریس ها، رگهای متورمی هستند که می توانند به صورت آبی یا بنفش در اطراف مهبل و به شکل تورم ظاهر شوند. با ایجاد فشار در ناحیه آسیب دیده ممکن است ورم و درد جزئی احساس شود.
این زخم ها بیشتر در دوران بارداری و یا با بالا رفتن سن ایجاد می شوند. وقتی که این واریس ها در دوران بارداری رخ می دهند، احتمالا بدون نیاز به درمان در عرض ۶ هفته پس از زایمان از بین می روند.
استفاده از جوراب واریس یا لباس های تنگ و کمپرس آب سرد می تواند ناراحتی را از بین ببرد. فعالیت هایی که جریان خون را در لگن بهبود می بخشند مانند شنا نیز کمک کننده هستند.
تشخیص زخم های تناسلی زنان
اگرچه اغلب علل زخم های تناسلی زنان را می توان به راحتی درمان کرد، اما در صورتی که این بیماری های درمان نشوند می توانند به عوارض جانبی در آینده منتهی شوند. در موارد بسیار نادر، زخم های تناسلی ممکن است ناشی از سرطان باشد، یا ممکن است کیست های بی ضرر باشند که به سادگی می توان آن ها را برداشت.
از آنجا که انواع مختلفی از علل زخم ژنوتیک در زنان وجود دارد، مهم است که به موقع برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید. این موضوع برای کسب اطمینان از این که فرد درمان مناسب را دریافت می کند، مفید است.
برای تشخیص علت زخم، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. ممکن است به انجام آزمایش های دیگر مانند آزمایش خون یا برداشتن نمونه از زخم نیز نیاز باشد.
بهبود بیماری
اغلب علل زخم های تناسلی زنان به راحتی با مصرف یک دوره کوتاه مدت از آنتی بیوتیک ها در قالب کرم یا قرص، درمان می شوند. برخی از بیماری ها، مانند هرپس و افرادی که ویروس تبخال را دارند تا پایان عمر با لین بیمار درگیر هستند و ممکن است هر لحظه مجددا عود کنند.
علل دیگر، مانند درماتیت تماسی، تنها با اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلرژن از بین رفته و نیاز به درمان ندارند. با این حال، همانطور که در بالا ذکر شد، مهم است بدانیم که چه مشکلاتی موجب ایجاد این زخم ها شده اند و چگونه می توان آن را درمان کرد.