تریکومونیازیس یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود. در زنان، تریکومونیازیس می‌تواند باعث ترشحات بدبوی واژن، خارش ناحیه تناسلی و ادرار دردناک شود.
مردانی که تریکومونیازیس دارند معمولاً هیچ علامتی ندارند.
زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس باشند.
درمان تریکومونیازیس مصرف یک آنتی بیوتیک، مترونیدازول (Flagyl)، تینیدازول (Tindamax) یا سکنیدازول (Solosec) است. برای جلوگیری از ابتلای مجدد، همه شرکای جنسی باید همزمان درمان شوند. شما می‌توانید با استفاده صحیح از کاندوم در هر بار رابطه جنسی، خطر عفونت خود را کاهش دهید.
علائم
اکثر افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامتی ندارند. با این حال، علائم ممکن است در طول زمان ایجاد شود. هنگامی که علائم و نشانه‌ها ایجاد می‌شود، برای مردان و زنان متفاوت است.
در زنان، علائم و نشانه های تریکومونیازیس عبارتند از:
-
مقدار زیادی از ترشحات رقیق و اغلب بدبو از واژن، که ممکن است شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد.
-
قرمزی، سوزش و خارش ناحیه تناسلی
-
درد همراه با ادرار یا رابطه جنسی
در مردان، تریکومونیازیس به ندرت علائم ایجاد می کند. با این حال، وقتی مردان علائم و نشانه‌هایی دارند، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
خارش یا سوزش داخل آلت تناسلی
-
سوزش با ادرار یا بعد از انزال
-
ترشح از آلت تناسلی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر علائم تریکومونیازیس را دارید یا اگر متوجه شدید که شریک جنسی به این عفونت مبتلا شده است، به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.
علل
تریکومونیازیس توسط یک تک یاخته تک سلولی، نوعی انگل کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این انگل در طول تماس تناسلی از جمله رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بین افراد منتقل می‌شود. عفونت می‌تواند بین مردان و زنان، زنان و گاهی اوقات مردان منتقل شود.
انگل دستگاه تناسلی تحتانی را آلوده می‌کند. در زنان، این شامل قسمت بیرونی اندام تناسلی (فرج)، واژن، دهانه رحم و دهانه ادرار (مجرای خروجی ادرار) است. در مردان، انگل داخل آلت تناسلی (مجرای ادرار) را آلوده می‌کند.
زمان بین قرار گرفتن در معرض انگل و عفونت ناشناخته است. اما تصور می‌شود که بین چهار تا 28 روز باشد. حتی بدون علائم، شما یا همسرتان همچنان می‌توانید عفونت را گسترش دهید.
عوامل خطر
عوامل خطر ابتلا به تریکومونیازیس عبارتند از:
-
شرکای جنسی متعدد
-
سابقه سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs)
-
ابتلا قبلی تریکومونیازیس
-
رابطه جنسی بدون کاندوم
عوارض
زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است:
-
زایمان زودرس
-
نوزادی با وزن کم داشته باشید
-
با عبور نوزاد از کانال زایمان، عفونت را به نوزاد بدهید
ابتلا به تریکومونیازیس باعث تحریک در ناحیه تناسلی می‌شود که ممکن است ورود سایر عفونت‌های مقاربتی (STI) به بدن یا انتقال آنها به دیگران را آسان‌تر کند. همچنین به نظر می‌رسد که تریکومونیاز باعث آسان‌تر شدن ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌شود، ویروسی که باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می‌شود.
تریکومونیازیس با افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم یا پروستات مرتبط است.
عفونت تریکومونیازیس درمان نشده می تواند ماه ها تا سال ها ادامه داشته باشد.
پیشگیری
مانند سایر عفونت‌های مقاربتی، تنها راه پیشگیری از تریکومونیازیس عدم داشتن رابطه جنسی است. برای کاهش خطر، هر بار که رابطه جنسی دارید، از کاندوم داخلی یا خارجی به درستی استفاده کنید.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.