عفونت باکتریایی بر اثر عدم توازن تعداد باکتری ها در واژن زنان رخ می دهد. این حالت معمولا در بین زنان زیر 40 سال دیده می شود.
عفونت واژن معمولا از روی نشانه هایی که دیده می شود و یا آزمایش ادرار و کشت میکروبی در آزمایشگاه، تشخیص داده می شود.
درمان این بیماری بستگی به نوع و شدت عفونت دارد پزشک ممکن است پماد یا قرص برای مصرف خارجی و یا آنتی بیوتیک به صورت قرص خوراکی یا به صورت تزریقی، تجویز کند.
خود درمانی عفونت واژن در منزل
عفونت های باکتریایی واژینوسیس و تریکوموناسیس با مراقبت در منزل، درمان نمی شود و نیاز به درمان دارویی پزشک دارد. برای کنترل این عفونت ها بایستی آنتی بیوتیک مصرف شود.
اگر یک بار عفونت گرفتید و بعد از درمان مجددا عفونت برگشت، شک نکنید که عفونت شما، قارچی است و نیاز به داروهایی مثل مایکونازول دارید.
بسیاری از زنان بدون تجویز پزشک، خود درمانی می کنند، دو سوم داروهایی که بدین منظور از داروخانه خریداری می شود به علت عفونت های قارچی است و واقعیت این است که آن ها نیاز به این داروها نداشتند، پس در نتیجه خود درمانی، عامل عفونت مقاوم تر شده و درمان سخت تر و طولانی تر خواهد شد.
اگر تشخیص صحیح عفونت باکتریایی داده شد می توانید روش های زیر را برای کنترل این بیماری به کار ببرید.
تشخیص عفونت باکتریایی
زنانی که عفونت باکتریایی می گیرند، ترشح خاکستری یا سفید آبکی و رقیق با بویی شبیه ماهی دارند. معمولا این ترشحات درست بعد از مقاربت جنسی، در مقدار زیاد و بوی شدید ظاهر می شود.
اگر هر یک از علایم بالا را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. عفونت باکتریایی معمولا ماندنی و مزمن نیست، اگر این عفونت مزمن شد، باید از لحاظ برخی بیماری ها مثل ایدز بررسی شوید. بیماری های مقاربتی مثل ویروس تبخال، کلامیدیا، سوزاک و عمل جراحی خارج کردن رحم و یا سقط جنین، خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش می دهد.
درمان عفونت باکتریایی واژن
با تجویز پزشک، آنتی بیوتیک، مترونیدازول یا کلیندامایسین مصرف کنید. مترونیدازول در هر دو شکل قرص یا ژل تجویز می شود.
قرص های پروبیوتیک ال.اسیدوفیلوس یا لاکتوباسیلوس به دفع این عفونت کمک می کند. قرص های پروبیوتیک محتوی باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک است که سطح باکتری های واژن را متوازن می کند. این قرص ها معمولا مصرف خوراکی دارند ولی به شکل مصرف خارجی در واژن نیز وجود دارد. قبل از خواب یک قرص در واژن قرار می دهند و دقت کنید که بیش از یک قرص قرار ندهید و از خاراندن محل نیز خودداری کنید. بعد از مصرف یک عدد قرص واژینال به صورت خارجی، بایستی بوی بد از بین رود. ولی این عمل را برای 6 تا 12 شب تکرار کنید تا عفونت به طور کامل از بین رود. بعد از این مدت اگر علایم عفونت برطرف نشد، به پزشک مراجعه کنید.
به یاد بسپارید که علایم عفونت باکتریایی، حتی بعد از درمان دوباره تکرار می شود. بیش از نیمی از افرادی که این عفونت را تجربه کرده اند، در ظرف یک سال دوباره علایم بیماری را مشاهده کرده اند.
پیشگیری از عفونت باکتریایی
- در طی دوره درمان عفونت باکتریایی، فعالیت جنسی خود را محدود کنید.
- از دوش گرفتن زیاد و شستن مکرر مهبل با فشار آب خودداری کنید.
- قرص های پروبیوتیک مصرف کنید. از پزشک بخواهید تا نوع و مقدار مصرف این قرص ها را برایتان مشخص کند. به خصوص مصرف لاکتوباسیلوس ها برای پیشگیری از رشد باکتریایی توصیه می شود.
- زنان باردار مواظب باشند که در معرض ابتلا به عفونت باکتریایی قرار نگیرند. عفونت باکتریایی سبب تولد نوزاد کم وزن تر از 3.5 کیلوگرم می شود، حتی ممکن است بدون هیچ علامتی سبب زایمان زودرس شود.
- همسرتان دست های خود را قبل از مقاربت بشوید.
- توالت آلوده، تختخواب کثیف و استخرهای شنا خطر ابتلا به عفونت باکتریایی را افزایش می دهد.
- دوره درمان مصرف آنتی بیوتیک را کامل کنید وگرنه ممکن است بیماری مجددا برگشت کند.