عفونت قارچی کشاله ران

تینه آکروریس نام پزشکی شکل شایعی از التهاب پوستی است که به آن “خارش کشاله” می گویند. یکی از شایعترین عفونت‌های قارچی پوست می‌باشد و بصورت عفونت سطحی و خارش دار ناحیه کشاله ران و پوست مجاور آن است. یک عفونت واگیردار بوده و توسط آلاینده‌هایی مانند حوله‌های آلوده و مشترک، ملافه‌های هتل‌ها و یا از سایر مناطق آلوده بدن مانند قارچ دست و پا و ناخن به کشاله ران منتقل می‌شود. چاقی و پوشیدن لباس‌های زیر تنگ و یا خیس از عوامل مستعد کننده به‌این عفونت می‌باشد.این بیماری, بیشتر در میان مردان شیوع دارد اما در زنان نیز دیده می شود, افرادی را درگیر می کند که زیاد عرق می کنند و لباس های تنگ می پوشند مثل ورزشکاران.

این بیماری نوعی عفونت قارچی است که نواحی از بدن که چین خوردگی دارند را مبتلا می سازد مثل کشاله ران, قسمت های داخلی ران, نواحی تناسلی و باسن. وقتی پوست تحریک می شود در آن راش های قرمز حلقوی ایجاد می شود که خارش دارند. معمولا لبه خارجی این حلقه ها با برآمدگی های کوچک احاطه می گردد.

از نظر نمای بالینی عفونت قارچی کشاله ران بصورت ضایعات قرمز و متقارن در دو طرف کشاله ران همراه با بهبودی مرکزی و پوسته و التهاب بیشتر در حاشیه ضایعه در ناحیه کشاله ران مشخص می‌شود که می‌تواند به سمت پائین شکم و بخش داخلی ران گسترش یابد. در موارد حاد می‌تواند ضایعات خیس و مترشحه باشد و در موارد مزمن خشک و تیره‌تر و پوسته‌ها کمتر است. پوست ناحیه تناسلی معمولا درگیر نمی‌شود اما در موارد شدید می‌تواند پوست ناحیه باسن و اطراف مقعد را درگیر کند. در اثر خاراندن فراوان توسط بیمار می‌تواند تغییرات ثانویه مانند ضخیم شدن پوست ناحیه و نیز عفونت باکتریایی زرد، زخم به عفونت قارچی کشاله ران اضافه شود. نیز بدنبال مصرف بیجا و خودسرانه کرم‌های کورتونی به‌اشتباه توسط بیمار، ضایعات قرمزتر و پوسته‌ها کمتر شده و جوشهای چرکی (پوسچول) ممکن است بوجود آیند.

عامل ایجاد تینه آ کرویس

عامل ایجاد تینه آ کروریس یک قارچ است. قارچ ها معمولا همیشه روی پوست ما زندگی می کنند, اما در اغلب موارد التهاب پوستی ایجاد نمی کنند. با این حال در بعضی بیماری ها, قارچ باعث ایجاد التهاب, قرمزی, خارش و غیره می شود.

خوشبختانه, تماس مستقیم فردی با فرد دیگر به ندرت به انتشار خارش کشاله منتهی می شود. با اینکه عامل ایجاد این بیماری همان قارچ بیماری پای ورزشکاران است اما مستقیما واگیر دار نیست, با این وجود به واسطه استفاده از حوله مشترک یا از حوله یا دست به دیگر بخش های بدن مثل کشاله ران انتقال می یابد.

گرچه زنان نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند, اما این بیماری در میان مردان شیوع بیشتری دارد, به ویژه آنهایی که به شدت عرق می کنند. افراد چاق, آنهایی که لباس تنگ می پوشند یا سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است یا مبتلا به درماتیت هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

تشیخص تینه آ کروریس

به منظور تشخیص دقیق عفونت قارچی، متخصصین پوست آزمایش تشخیصی اسمیر  KOHقارچ را برای بیمار درخواست می‌کنند که بصورت نمونه‌گیری ساده از پوسته‌های ناحیه درگیر در آزمایشگاه و مشاهده مستقیم با میکروسکوپ است. ضروری است که بیمار قبل از نمونه‌گیری استحمام نکرده باشد و محل ضایعه حداقل به مدت 4 روز شسته نشده باشد. همچنین از کرم یا داروهای موضعی در محل ضایعات سطحی استفاده نکرده باشد چرا که در غیر این صورت تشخیص اشتباه و یا غیر ممکن خواهد بود. برای نمونه اگر فرد قبل از آزمایش از کرم استفاده کرده باشد باعث پوشانیده شدن ضایعه شده و در زیر میکروسکوپ چیزی دیده نخواهد شد. بنابراین اگر چنین شرایطی وجود داشت بایستی نمونه‌گیری را چند روز بعد دوباره انجام داد.

گزینه های درمانی تینه آ کروریس

تینه آ کروریس با مصرف روزانه داروهای ضد قارچی, هر روز دو مرتبه, به سرعت از بین می رود. اگر با این دوز, بیماری خوب نشد, باید داروی خوراکی آنتی بیوتیک ضد قارچی گریسئوفولوین به مدت دو تا سه هفته آغاز شود. به خاطر داشته باشید که خارش کشاله تنها یکی از دلائل خارش کشاله ران است. اگر راش شما خوب نشد, برای انجام معاینات بیشتر به متخصص پوست مراجعه کنید.

شما میتوانید با خشک کردن کامل نواحی مربوطه پس از هر بار استحمام, پوشیدن لباس های گشاد نخی و استفاده از پودر بچه یک یا دو بار در روز به جلوگیری از عود بیماری کمک کنید.

در سال ۲۰۱۳, FDA, شکل جدیدی از کرم ضد قارچی را تایید کرد که لوزو نام گرفت, این کرم برخلاف دیگر کرم ها که باید دو هفته استفاده شوند, تنها نیاز به یک دوره یک هفته ای مصرف دارد. میتوان از کرم لوزو برای درمان تینه آ کورپوریس و تینه آ پدیس نیز استفاده کرد.

از آنجائیکه قارچ ایجاد کننده تینه آ پدیس و تینه آ کروریس مشترک است, هر دو بیماری باید درمان شوند تا از انتشار آنها جلوگیری گردد. با معرفی این داروی جدید این کار میسر شده است.

مولوسکوم کونتاژیوزوم:

مولوسکوم یک عفونت ویروسی و واگیردار پوست می‌باشد که بصورت ضایعات متعدد و گرد و گنبدی شکل و نافدار به رنگ صورتی و مومی‌شکل (جوش‌های سفید و صورتی مرواریدی شکل) به ابعاد حدود 5 میلیمتر در تنه و اندام‌ها مشخص می‌شود. این بیماری در دو رده سنی کودکان و بالغین دیده می‌شود. پوست سینه، شکم، بازوها، کشاله ران و نشیمنگاه، پلک‌ها، ملتحمه، پوست اطراف دهان و مخاط از مناطقی از بدن هستند که ممکن است گرفتار این بیماری شوند. از آنجا که گرما و رطوبت به رشد ویروس کمک می‌کنند مولوسکوم در مناطق گرمسیری شایع‌تر است.

ویروس این بیماری می‌تواند از پوست فرد مبتلا به پوست افراد دیگر منتقل شود. لذا در افرادی که تماس‌های پوستی زیادی دارند مانند کودکان در منزل، مهدکودک‌ها یا مدارس و استخرهای شنا بیشتر رخ می‌دهد. با پیدایش این ضایعات در نواحی تناسلی، از طریق آمیزش جنسی نیز ممکن است انتقال یابد. در کودکان بیماری از طریق تماس مستقیم پوست با پوست یا بطور غیر مستقیم از وسایل آلوده مانند حوله و لیف حمام یا وسایل باشگاههای ورزشی منتقل می‌شود. اما در بالغین اغلب یک بیماری جنسی محسوب می‌شود و در نواحی تناسلی، پائین شکم و باسن دیده می‌شود.

درمان مولوسکوم

باتوجه به‌این که ضایعات بطور خودبخود بدون بر جای گذاشتن اسکار بهبود می‌یابند می‌توان بخصوص در موارد بچه‌های کم سن بیماری را درمان نکرد؛ اما بدلیل خطر انتقال عفونت به دیگران و نیز سایر نواحی پوست توصیه می‌شود ضایعات را درمان کرد. درمانها شامل فریز کردن ضایعات (کرایوتراپی)، سوزاندن با دستگاه کوتر(الکتروکوتر) یا تراشیدن ضایعات و نیز استفاده از کرم‌های رتینوئیدی موضعی می‌باشد که گاه به تکرار مجدد بعد از 2-3 هفته نیاز دارد.

بایستی ماهیت خوش‌خیم و خود محدود بیماری به بیمار یا والدین وی توضیح داده شود. ممکن است بیماری به بیش از یک جلسه درمانی نیاز داشته باشد. جهت جلوگیری از انتقال عفونت به سایر مناطق پوست بایستی تماس فیزیکی با محل درگیر را محدود کرد و دستها را بدقت شست. از خاراندن و دستکاری ضایعات که سبب پخش شدن عفونت می‌شود باید پرهیز کرد.

برای پیشگیری از عفونت های قارچی چه باید کرد

پوست های تمیز و خشک سد دفاعی خوبی برای این عفونت هستند. با این حال، با انجام کارهای زیر کمتر دچار عفونت تینه آ می شوید: