یکی از بیماریهای زنانه که خانم‌ها در دوران باروری و قبل از باردارشدن باید به آن توجه داشته باشند و در معاینه‌های معمول مورد توجه قرار گیرد، زخم دهانه رحم است که اگرچه مشکل چندان نگران کننده‌ای نیست، اما نباید به آن بی‌توجه بود.
بچه‌داری و بچه‌دار شدن برای خانم‌ها بسیار مهم است و یکی از آرزوهای همیشگی زنها داشتن یک فرزند است ، به همین دلیل برای بچه‌دار شدن یک زن مهمترین قسمت از بدن رحم آن می‌باشد ، این قسمت از بدن نیاز به توجه بسیاری دارد به خصوص در زمان قبل از بارداری و همچنین در دوران بارداری ، یکی از بیماریهای شایع رحم زنان زخم دهانه رحم می‌باشد که در این مقاله می‌خواهیم به آن بپردازیم. پس با ما همراه باشید تا بیشتر با این بیماری آشنا شویم.
دهانه رحم در پایین‌ترین بخش رحم و در بالاترین بخش واژن قرار گرفته است. زخم دهانه رحم، در حقیقت حالتی غیرطبیعی در دهانه رحم و تغییر شکل مخاط آن می‌باشد که با چشم قابل تشخیص است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که لایه داخلی کانال دهانه رحم به بیرون رشد کند.
یکی از بیماریهای زنانه که خانم‌ها در دوران باروری و قبل از باردارشدن باید به آن توجه داشته باشند و در معاینه‌های معمول مورد توجه قرار گیرد، زخم دهانه رحم است که اگرچه مشکل چندان نگران کننده‌ای نیست، اما نباید به آن بی‌توجه بود
به نظر می‌رسد که این مشکل، حالتی فیزیولوژیک و طبیعی باشد و به اشتباه به آن زخم گفته می‌شود. در خانم‌های جوان که سطح هورمون‌ها در آنها بالاست، در خانم‌هایی که قرص های پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند و در خانم‌های باردار، ممکن است مخاط داخل دهانه رحم به بیرون گستردگی پیدا کند که به آن «اکتروپیون» می گویند.
زخم دهانه رحم را نباید علامت بیماری دانست، زیرا گاهی در زنان کاملا سالم هم مشاهده می‌شود و به دلیل اینکه بافت آن کمی نازک‌تر از قسمت‌های دیگر است، خود را بیشتر به رنگ قرمز روشن نشان می‌دهد. این وضعیت منجر به سرطان نمی‌شود.
متاسفانه برخی پزشکان به بیمار می‌گویند به «زخم دهانه رحم» مبتلا شده است، بدون اینکه توضیح دهند واقعا زخمی در کار نیست و با عمل جراحی سوزاندن یا انجماد اقدام به از بین بردن این بافت می کنند تا بافت «اسکواموس» که بافت طبیعی خود دهانه رحم است، ایجاد شود، در حالی که با گذشت زمان و به مرور و با افزایش سن در مدت 4 تا 5 سال این فرایند خود به خود اتفاق می‌افتد و اگر عفونت یا مشکلی وجود نداشته باشد، نیازی به انجام این اقدام ها نیست.
اگر زخم دهانه رحم، باعث افزایش ترشحات واژن شود یا هنگام روابط زناشویی باعث خونریزی شود، باید مورد بررسی بیشتر و «کولپوسکوپی» قرار گیرد.
در چه صورتی باید آن را جدی تلقی کرد؟
اگر این بیرون زدگی یا به اصطلاح عموم «زخم دهانه رحم»، باعث افزایش ترشحات واژن شود یا هنگام روابط زناشویی باعث خونریزی شود، باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.
برخی مواقع این زخم ها حالت پیش سرطانی دارند که البته احتمال آن خیلی کم است. به خصوص در سنین نزدیک یائسگی یا یائسگی که ما انتظار بیرون زدگی مخاط را نداریم، اهمیت انجام معاینه ذره بینی مخاط دهانه رحم بیشتر است.
این حالت در بیشتر زنان سالم هم وجود دارد و علامتی ندارد و در معاینه های معمول، پزشک متوجه این مشکل می شود. فقط گاهی باعث بروز ترشحات می‌شود. در زنان جوان (به دلیل روابط زناشویی بیشتر) و مخصوصا زنانی که قرص های ترکیبی خوراکی مصرف می‌کنند، امکان ایجاد این مشکل بیشتر است.
می‌توان گفت ترشحات واژینال بدون سابقه عفونت می‌تواند علامتی از زخم دهانه رحم باشد. برخی خانم‌های مبتلا هنگام روابط زناشویی ممکن است دچار خونریزی شوند که باید توسط پزشک متخصص زنان مورد بررسی قرار گیرد.
زخم‌های دهانه رحم و تأثیر آن در روند درمان ناباروری،سرویکس یا دهانه رحم مدخل رحم است و رحم و لوله‌های فالوپ یا لوله‌های رحمی محل‌های استریل کانال بارداری است. معمولاً وقتی عفونت در واژن یا سرویکس باشد، نمی‌تواند وارد رحم شود و سازوکارهای دفاعی مخاط دهانه رحم مانع گسترش عفونت به لوله‌ها و رحم می‌شود. اما در مواردی که عفونت شدید باشد و پس از مقاربت، ممکن است این عفونت وارد لوله‌های رحمی و رحم شود.
اگر این میکروارگانیسم‌ها وارد رحم و لوله‌ها شوند، تعادل این اندام‌ها از بین می‌رود و باعث عفونت چسبندگی می‌شود. متأسفانه در صورت درمان به موقع این عارضه‌ها برگشت‌پذیر نیستند و می‌توانند باعث انسداد لوله‌ها و التهاب رحم و اندومتریت و در نتیجه، ناباروری شوند. به همین دلیل، یکی از نخستین اقدامات در بررسی علل ناباروری، انجام معاینه و پاپ‌اسمیر است که دهانه رحم از نظر وجود زخم و عفونت‌های ایجادکننده زخم، به‌ویژه گونوره و کلامیدیا بررسی و درمان شود.
یکی از نکات مهم دیگر در خصوص زخم‌های دهانه رحم این است که این زخم‌ها می‌توانند پیش‌ساز برخی بدخیمی‌ها در دهانه رحم باشند. به همین دلیل، در صورت وجود هر نوع زخم و یا التهاب در دهانه رحم، حتماً باید پاپ‌اسمیر انجام و درمان لازم انجام شود؛ زیرا همان‌طور که اشاره شد، گاهی ممکن است بدخیمی‌های دهانه رحم به‌صورت زخم بروز کند. بنابراین، در معاینه در صورت مشاهده زخم، پاپ‌اسمیر انجام می شود و اگر نتایج پاپ‌اسمیر احتمال بدخیمی را مطرح کند، نمونه‌برداری انجام می شود.
اگر زخم دهانه رحم فیزیولوژیک و به علت بالابودن استروژن ایجاد شده باشد، باعث ناباروری نمی‌شود، زیرا هیچ مساله فیزیولوژیکی مانع بارداری نخواهد شد، مگر اینکه عفونت روی آن برآمدگی ایجاد شده باشد که با درمان معمولی بهبود پیدا نکند. در این صورت لازم است لیزر یا انجماد انجام شود که البته آن هم مشکلی ایجاد نخواهد کرد و معمولا دو ماه بعد از لیزرو درمان عفونت با دارو می‌توان برای بارداری اقدام کرد.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.