ایستموسل چیست؟
ایستموسل نقص دیواره داخلی حفره رحم در محل برش بعد از سزارین است. ایستموسل میتواند باعث خونریزی غیرطبیعی و ناباروری ثانویه شود.
هنگامی که خون قاعدگی در یک ایستموسل رحم به دام میافتد، منجر به التهاب قابل توجه پوشش داخلی رحم میشود. این التهاب میتواند با از بین بردن اسپرم در حین حرکت از رحم به تخمک و ایجاد محیط نامناسب برای لانه گزینی جنین باعث نازایی شود. اگر حاملگی در حضور ایستموسل رحمی درمان نشده رخ دهد، خطر سقط جنین یا حتی پارگی اسکار رحم به دلیل نازک بودن دیواره عضلانی غیرطبیعی در محل اسکار سزارین بیشتر است.
چه چیزی باعث ایجاد ایستموسل میشود؟
علل دقیق ایستموسل هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور میشود که مربوط به بهبود غیر طبیعی یا ناقص برش رحم پس از سزارین باشد. نوع بخیهای که برای ترمیم رحم بعد از سزارین استفاده میشود و اینکه آیا رحم به صورت یک یا دو لایه ترمیم میشود نیز در تشکیل ایستموسل موثر است.
علائم ایستموسل چیست؟
علائم ایستموسل خونریزی غیرطبیعی و ناباروری ثانویه (ناتوانی در بارداری پس از دستیابی به بارداری موفق در گذشته) است. شایعترین الگوی خونریزی در زنان مبتلا به ایستموز، خونریزی قهوه ای است که چندین روز پس از خونریزی معمول قاعدگی طول میکشد. گاهی اوقات لکه بینی بین دورههای قاعدگی یا بعد از رابطه جنسی و ورزش دیده میشود.
ایستموسل چگونه تشخیص داده میشود؟
اگر خانمی در هر زمانی پس از سزارین دچار خونریزی غیرطبیعی یا ناباروری ثانویه شود، میتوان به ایستموسل مشکوک شد. زنانی که چرخههای قاعدگی خود را ترسیم میکنند، ممکن است زودتر از زنانی که دورههای قاعدگی خود را کنترل نمیکنند، علائم ایستموسل را مشاهده کنند.
اگرچه این مشکل رایجی است که حدود 20 درصد از زنانی را که سزارین کردهاند، تحت تاثیر قرار میدهد، زنانی که علائم ایستموسل را دارند میتوانند برای مدت طولانی بدون تشخیص درست به زندگی خود ادامه دهند، زیرا بسیاری از پزشکان با این بیماری آشنا نیستند.
دقیقترین راه برای تشخیص ایستموسل، روش اولتراسوند به نام سونوهیستروگرام انفوزیون نمک (SIS) است. SIS میتواند تشخیص دهد که آیا نقصی در دیواره رحم در محل اسکار سزارین وجود دارد و همچنین ضخامت باقی مانده دیواره عضلانی نزدیک زخم را تعیین میکند. در حالی که معمولاً دیواره رحم در نزدیکی اسکار سزارین کمی نازکتر است، دیواره رحم در زنان مبتلا به ایستموسل ممکن است در برخی موارد حتی نازکتر از 1 میلیمتر باشد.
ایستموسل چگونه درمان میشود؟
راههای مختلفی برای درمان ایستموسل وجود دارد، اما رایج ترین آنها روشهای هیستروسکوپی یا لاپاراسکوپی است.
درمان هیستروسکوپی استموسل:
ناحیه معیوب از داخل سوزانده میشود که به جلوگیری از گیرکردن خون قاعدگی در اسکار کمک میکند.
این بهترین درمان برای زنانی است که ضخامت دیواره عضلانی رحم بیش از 5 میلی متر دارند، خونریزی غیرطبیعی دارند و کسانی که قصد بارداری مجدد ندارند.
مزایا : روش کوتاه، بهبودی سریع (2-3 روز)
معایب : احتمال کمتری برای درمان تمام خونریزی های غیر طبیعی وجود دارد. دیواره رحم را ضخیم نمیکند و بنابراین برای خانمهایی که میخواهند در آینده باردار شوند و دیواره عضلانی رحم آنها در ناحیه ایستموسل بسیار نازک است، روش ارجح نیست.
ترمیم ایستموسل لاپاراسکوپی:
ناحیه معیوب به طور کامل برداشته شده و دیواره عضلانی رحم با 2-3 لایه بخیه قابل جذب بازسازی میشود.
این بهترین گزینه درمانی برای زنانی است که خونریزی غیرطبیعی دارند و دیواره عضلانی رحم نازکتر از 5 میلی متر دارند و برای کسانی که میخواهند دوباره باردار شوند.
مزایا : به احتمال زیاد تمام خونریزیهای غیرطبیعی برطرف میشود. با ضخیم شدن دیواره عضلانی، بارداری سالمی را فراهم میکند (خطر کمتر ناباروری، سقط جنین و پارگی رحم).
معایب: روش طولانی تر، زمان بهبودی طولانی تر (1-2 هفته)، انتظار 4 ماه برای باردار شدن ایمن.
توصیه میکنیم هر خانمی که بعد از سزارین دچار خونریزی غیرطبیعی یا ناباروری ثانویه است، از نظر وجود ایستموسل مورد ارزیابی قرار گیرد. تجربه ما نشان داده است که این یک بیماری شایع است و قبل از بحث در مورد گزینههای درمانی باید به درستی تشخیص داده شود. درمان موثر جراحی این عارضه میتواند به بازیابی توانایی باروری سالم در زنان مبتلا به نازایی و سایر زنان کمک کند.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.