آیا عفونت دهانه رحم ارتباطی با زخم دهانه رحم دارد؟

عفونت دهانه رحم یا سرویسیت نوعی التهاب دهانه رحم است. دهانه رحم کانال باریکی است که رحم و واژن را به هم وصل می کند. در هر ماه، خون قاعدگی از رحم به وسیله دهانه رحم به درون واژن فرو میریزد. اگر چیزی موجب خراش دهانه رحم (زخم دهانه رحم) شود، می توان در نهایت منجر به عفونت یا التهاب دهانه رحم شود که به این بیماری سرویسیت هم گفته می شود. در این مقاله درباره التهاب دهانه رحم، علت التهاب شدید در پاپ اسمیر، التهاب دهانه رحم در پاپ اسمیر و درمان التهاب دهانه رحم صحبت می کنیم.

فهرست

دهانه رحم کجاست؟
عفونت دهانه رحم (سرویسیت) چه علائمی دارد؟
عفونت دهانه رحم چه علتی دارد؟
روش تشخیص عفونت دهانه رحم
درمان عفونت دهانه رحم
آیا عفونت دهانه رحم خطرناک است؟
چگونه از عفونت دهانه رحم پیشگیری کنیم؟
نکته نهایی درباره عفونت دهانه رحم 

دهانه رحم پایین ترین قسمت رحم است و تا واژن ادامه دارد و همان قسمتی است که خون ماهیانه از طریق آن از رحم خارج می شود. هنگام زایمان، برای خارج شدن بچه و عبور آن از مجرای تولد، دهانه رحم باز می شود.

مانند هر بافت دیگر بدن انسان، دهانه رحم هم به دلایل متعددی ممکن است دچار عفونت و التهاب شود. دربیشتر مواقع زخم دهانه رحم دچار عفونت می شود.

بعضی از خانم ها هنگام عفونت دهانه رحم هیچ علایمی ندارند؛ اما هنگامی که علایم عفونت آشکار باشند، موارد زیر را شامل می شوند:

• خونریزی غیرطبیعی واژن یا لکه بینی
• ترشحات دائمی واژن به رنگ سفید و یا خاکستری که ممکن است بوی نامطبوع داشته باشند.
• درد در ناحیه واژن
• لکه بینی بین دو پریود
• درد در هنگام رابطه ی جنسی
• احساس درد و فشار در لگن
• کمردرد
• لکه بینی بعد از رابطه جنسی
• دل درد
• سوزش و خارش واژن
• درد شدید هنگام معاینه لگنی
• تکرر ادرار و سوزش ادرار
هرچه شدت بیماری سرویسیت بیشتر شود، عفونت دهانه رحم بسیار شدید می شود تا جایی که در بعضی موارد موجب زخم دهانه رحم می شود. ترشحات چرکی از نشانه های عفونت بسیار شدید دهانه رحم است.

شایع ترین علت این عفونت، عفونت است. عفونت هایی که منجر به عفونت دهانه رحم می شوند، ممکن است هنگام رابطه ی جنسی ایجاد شده باشند، اما همیشه دلیل عفونت این نیست. عفونت دهانه رحم یا حاد است و یا مزمن. عفونت حاد زمانی است که علایم به صورت ناگهانی آشکار می شوند و عفونت مزمن به مدت چند ماه ادامه پیدا می کند.
عفونت حاد معمولا از طریق عفونت های ناشی از رابطه ی جنسی منتقل می شود. مانند:

• حساسیت به اسپرم کش ها یا پلاستیک کاندوم ها
• حساسیت به مواد شیمیایی موجود در تامپون
• باکتری های واژن

اگر علایم عفونت دهانه رحم یا سرویسیت را در خود مشاهده می کنید، برای تشخیص دقیق باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. ممکن است علایمی که مشاهده می کنید ناشی از مشکلات دیگری در ناحیه ی واژن یا رحم باشند.
همچنین ممکن است پزشک شما در هنگام معاینه ی ساده ای وجود عفونت را تشخیص دهد؛ حتی اگر شما علائمی نداشته باشید.
راه های زیادی برای تشخیص عفونت دهانه رحم وجود دارد.

معاینه ی لگنی

در روش معاینه لگنی، پزشک انگشت خود را وارد واژن شما می کند و با دست دیگر خود به شکم و لگن شما فشار وارد می کند تا هر چیز غیر عادی و نابهنجار در لگن، دهانه رحم و رحم شما را شناسایی کند.

آزمایش پاپ اسمیر

برای آزمایش پاپ اسمیر، پزشک از سلول های واژن و دهانه رحم شما نمونه برداری می کند. سپس به منظور تشخیص موارد غیر عادی، در آزمایشگاه بر روی این سلول ها آزمایش های مختلف انجام میشود.

بیوپسی (بافت برداری) دهانه رحم

این آزمایش معمولا فقط در صورتی انجام می شود که آزمایش پاپ اسمیر شما وجود موارد غیرعادی را تایید کند. برای این آزمایش، که به آن کولپوسکوپی نیز می گویند، پزشک یک اسپکولوم (وسیله ای برای باز نگه داشتن دهانه رحم) درون واژن شما قرار می دهد و سپس به کمک گوش پاک کن از ترشحات واژن و دهانه رحم نمونه برداری می کند.
پزشک به کمک یک کولپوسکوپ که نوعی میکروسکوپ است، دهانه رحم شما را مشاهده کرده و آن را مورد آزمایش قرار می دهد. سپس از هر قسمتی که موارد غیر طبیعی در آن مشاهده شد، بافت برداری می کند.

بررسی ترشحات دهانه رحم

ممکن است پزشک بخواهد از ترشحات دهانه رحم شما نمونه برداری کند. پزشک این نمونه ها را زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می دهد تا عفونت را شناسایی کند. این عفونت ها می توانند شامل کاندیدیازیس (عفونت قارچی واژن) و واژینوز (عفونت باکتریایی واژن) و سایر مشکلات باشد.
همچنین ممکن است برای تشخیص بیماری های آمیزشی مانند تریکومونیاز نیز مورد آزمایش قرار بگیرید. اگر بیماری آمیزشی یا همان مقاربت جنسی دارید، برای بهبود عفونت دهانه رحم نیاز به درمان دارویی دارید.

درمان خاص و استانداردی برای عفونت دهانه رحم وجود ندارد. پزشک شما بسته به عوامل مختلفی که در ادامه به آنها اشاره شده، بهترین روش درمان را برای شما تشخیص می دهد:
• سلامت عمومی بدن
• سابقه ی پزشکی
• شدت علایم
• شدت عفونت
معمول ترین روش درمان، تجویز آنتی بیوتیک برای از بین بردن عفونت ها است. روش دیگر زمان دادن به بیماری و بررسی آن با گذشت زمان است؛ به خصوص بعد از زایمان. اگر دلیل عفونت دهانه رحم سوزش و ناراحتی ناشی از یک جسم خارجی (مانند تمپونی که مدت طولانی در واژن قرار داده شده) و یا حساسیت به محصولی خاص (مانند کاندوم) است، عدم استفاده از محصول در طول درمان تا بهبود عفونت توصیه می شود.
اگر عفونت دهانه رحم شما ناشی از دیسپلازی دهانه رحم یا زخم دهانه رحم باشد، متخصص زنان علاوه بر درمانهای دارویی درمان های دیگری را بر روی شما انجام می دهد.
پزشک بعد از آن که علت عفونت شما را تشخیص داد، می تواند آن را درمان کند. بدون درمان، عفونت دهانه رحم یا سرویسیت ممکن است سال ها باقی بماند و باعث آمیزش های دردناک و بدتر شدن علایم شود. 

عفونت دهانه رحمی که در اثر سوزاک و یا کلامیدیا ایجاد شود، ممکن است به داخل رحم و لوله های فالوپ راه پیدا کنند و باعث التهاب یا عفونت لگن شوند. عفونت لگن باعث درد، ترشحات و تب می شود و اگر درمان نشود، ممکن است باعث مشکلات ناباروری شود. همچنین عفونت دهانه رحم می تواند موجب بارداری خارج رحم شود که در این حالت تخمک بارور شده خارج از رحم و معمولا درون لوله های فالوپ رشد می کند. بارداری خارج رحم در صورت عدم درمان به موقع می تواند موجب مرگ شود. درد مزمن لگن نیز یکی دیگر از عوارض عفونت دهانه رحم است. 

خانم های متاهل باید هر سال یکبار به متخصص زنان مراجعه کنند و تست پاپ اسمیر دهند. زیرا زخم دهانه رحم و حتی عفونت آن می تواند بدون علامت باشد. همچنین عدم درمان بموقع زخم دهانه رحم و سرویست خطرناک است زیرا زخم دهانه رحم در صورت عدم درمان منجر به تولید سلولهای پیش سرطانی می شود و همچنین گسترش عفونت میتواند به مجاری ادراری و کلیه راه پیدا کند

راه های متعددی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت دهانه رحم وجود دارد. استفاده از کاندوم در هر رابطه ی جنسی، خطر بیماری های آمیزشی را کاهش می دهد.
عدم استفاده از محصولاتی که دارای ترکیبات شیمیایی هستند، مانند: محلول شستشوی بانوان و تامپون-های عطر دار، خطر واکنش های حساسیتی را کم می کند. اگر شما چیزی را وارد واژن خود می کنید، مانند تمپون یا دیافراگم، دستورالعمل های لازم برای زمان خارج کردن و تمیز کردن آن را رعایت کنید.

سرویسیت معمولا قابل درمان است. درمان های معمول و روش های پیشگیری از ابتلا به عفونت دهانه رحم در بهبود و عدم بازگشت این بیماری بسیار موثر هستند. عفونت رحم باید درمان شود و زخم دهانه رحم نیز بصورت موازی با روشهای دیگر طبق دستور متخصص زنان درمان شود. اگر فکر میکنید که ممکن است مبتلا به التهاب دهانه رحم باشید باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.