درمان خشکی واژن در یائسگی

درمان خشکی واژن در یائسگی

یائسگی می تواند عوارض جانبی جسمی و عاطفی زیادی ایجاد کند و زندگی و رابطه جنسی پس از یائسگی را در زنان تحت تاثیر قرار دهد. یائسگی با متوقف شدن دوره های قاعدگی در زنان همراه است و با گرگرفتگی و علائم دیگر مشخص می شود. در حالی که رابطه جنسی پس از یائسگی در زنان مختلف می تواند متفاوت باشد، تقریباً 17 تا 45 درصد از زنان یائسه می گویند در دوران یائسگی خود رابطه جنسی دردناک داشته اند. خوشبختانه گزینه هایی برای کمک به درمان و پیشگیری از بروز شایع ترین عوارض یائسگی و بهبود روابط جنسی پس از یائسگی وجود دارد. مشکلات جنسی در زنان یائسه شایعتر است و نشان میدهد یائسگی می تواند میل جنسی را کم کند. کاهش میل جنسی اغلب به دلیل کم شدن هورمون استروژن در بدن اتفاق میافتد که باعث می شود تحریک پذیری جنسی زنان کمتر شود و در نهایت مقاربت جنسی دردناک تر باشد.

تغییرات بدنی در دوران یائسگی از یک زن به زن دیگر متفاوت است و ممکن است باعث بروز عوارض جانبی زیادی شود. در طول یائسگی، میزان هورمون ها در زنان از جمله هورمون استروژن کاهش می یابد. برهم خوردن تعادل هورمونی باعث ایجاد تغییراتی در رگ های خونی و بافت واژن و ولووا زنان می شود و و آن ها را در معرض آسیب قرار می دهد. بیشتر عوارض جنسی یائسگی ناشی از تحلیل رفتن ولوواژینال است. آتروفی واژینال باعث از بین رفتن خاصیت ارتجاعی، رطوبت و ضخامت بافت های مقعد و واژن می شود. کاهش میزان استروژن در بافت واژن و ولووا در طول دوران یائسگی باعث خشکی و تحریک پذیری واژن و درد در حین مقاربت می شود.

سایر علائم جسمی یائسگی عبارتند از:

• کاهش میل جنسی
• عفونت های ادراری
• احساس درد در حین مقاربت
• کاهش و یا از بین رفتن کشش در دیواره واژن
• درد، خونریزی یا سوزش در هنگام رابطه جنسی

برخی از خانم ها همچنین در طول دوران یائسگی خود واژینیت آتروفیک را تجربه می کنند که این امر باعث التهاب بافت های واژن می شود. واژینیت آتروفیک از کاهش سطح استروژن ناشی می شود و می تواند باعث درد، تورم، خارش و سوزش شود. همه زنان در دوران یائسگی علائم جسمی یکسانی را تجربه نمی کنند و شدت علائم در زنان می تواند متفاوت باشد. در صورتی که بروز و شدت علائم باعث اختلال در زندگی جنسی زنان می شود، آن ها بهتر است به متخصص زنان مراجعه کنند.

چرا یائسگی بر میل جنسی تاثیر می گذارد؟

با کم شدن میزان هورمون استروژن، جریان خون در واژن هم کم میشود که این مسئله ممکن است باعث نازک شدن بافت واژن و لابیاها شود. اگر این اتفاق بیفتد، حساسیت واژن نسبت به تحریک های جنسی کمتر خواهد شد.

کم شدن جریان خون بر روانی واژن و در کل تحریکپذیری آن هم تأثیر میگذارد. با این اتفاق، زنان ممکن است از مقاربت جنسی لذت کافی نبرند و برای رسیدن به اوج لذت جنسی دچار مشکل شوند. در این حالت، مقاربت جنسی ممکن است آزاردهنده یا حتی دردناک باشد. تغییر میزان هورمونها در دوران قبل از یائسگی و یائسگی می تواند روی سلامت روانی خانمها هم تأثیر بگذارد که همین مسئله هم باعث کاهش میل جنسی می شود. استرس هم بر میل جنسی خانم ها تاثیرگذار است، مثلاً وقتی مسئولیت کار، بچه داری و مراقبت از والدین پیر خود را داشته باشد. تغییراتی که زنان در زمان یائسگی در سطح هورمون های خود تجربه میکنند، ممکن است آنها را زودرنج و افسرده کند؛ بنابراین جنگیدن با استرسهای روزمره برای آنها دشوارتر میشود.

عوارض جسمی و عاطفی یائسگی باعث می شود که بسیاری از خانم ها فعالیت های جنسی خود را در این دوران کاهش دهند و یا از آن خودداری کنند. با این حال، واژن برای سالم ماندن، به خصوص پس از یائسگی، نیاز به استفاده مداوم دارد. فعال بودن از نظر جنسی یکی از ساده ترین راه ها برای کاهش عوارض جنسی یائسگی است. تحریک منظم جنسی به تقویت جریان خون در واژن، حفظ خاصیت ارتجاعی، عمق و شکل کلی واژن کمک می کند.

تغییرات رفتاری و استفاده از دارو های بدون نسخه اغلب اولین توصیه های درمانی در این شرایط هستند. در موارد شدیدتر، متخصص زنان روش های درمانی هورمونی را برای کمک به کاهش خشکی واژن یا کرم های هورمونی برای اعمال روی بافت آن تجویز می کنند.

نکات و روش های درمانی ساده برای پیشگیری از بروز عوارض جانبی یائسگی، عبارتند از:

• نوشیدن آب فراوان
• صحبت با یک درمانگر یا مشاور
• انجام فعالیت های جنسی منظم
• درمان سوزش، عفونت و التهاب واژن
• کاهش یا یادگیری راه های مدیریت استرس
• استفاده از روان کننده های واژن قبل از مقاربت
• امتحان کردن فعالیت های جنسی جدید یا متنوع
• استفاده از آب ولرم به جای آب گرم برای پاکسازی واژن
• اجتناب از مواد شوینده، صابون ها، روغن ها یا مواد شستشو محرک خشکی واژن
• افزایش مراحل پیشنوازی یا فعالیت هایی که موجب برانگیختگی جنسی می شوند، قبل از مقاربت

درمان اختلالات جنسی دوران یائسگی

اگرچه بیشتر عوارض جانبی ناشی از دوران یائسگی به مرور زمان کاهش می یابد و در نهایت از بین می رود. با این حال، برخی از خانم ها علائم یائسگی شدید و پایداری دارند، بنابراین توصیه می شود زنان در صورت بروز عوارض به دنبال درمان باشند. متخصص زنان ممکن است داروها یا پمادهای را که از استروژن، پروژسترون یا هر دو تشکیل شده اند را تجویز کند. روند های درمانی به عوامل مختلفی از جمله وضعیت بهداشتی فرد بستگی دارد. به عنوان مثال، خانم هایی که رحم خود را جراحی کرده اند و برداشته اند، به پروژسترون اضافی احتیاج ندارند.

گزینه های درمانی متخصص زنانی برای مدیریت عوارض یائسگی عبارتند از:

• داروهای ضد بارداری با دوز پایین
• داروها برای معالجه سایر شرایط مانند اضطراب، صرع و فشار خون بالا
• هورمون درمانی، برای کاهش خشکی واژن، ناراحتی و مقاربت دردناک و کاهش گرگرفتگی و درمان نوسانات خلقی و علائم افسردگی خفیف
• داروهای موضعی استروژن یا پروژسترون، حلقه ها، قرص ها، پماد ها یا شیاف های تجویز شده مستقیماً روی بافت های واژن قرار برای کاهش خشکی واژن